Klimaatontkenning is hardnekkig in rechts Amerika, maar steeds meer Republikeinen beginnen zich nu toch hard te maken voor klimaatmaatregelen – op hun eigen manier.
Het was een verboden woord onder president Trump: verwijzingen naar klimaatverandering verdwenen in zijn regeertermijn van veel Amerikaanse overheidswebsites. Trump meende dat het een Chinese fabel was en liet de VS uit het klimaatakkoord van Parijs stappen. Kort voordat hij aantrad had een partijgenoot, Jim Inhofe uit Oklahoma, nog een sneeuwbal mee naar de Senaat genomen. Het was ‘bewijs’, in zijn ogen, dat klimaatopwarming onzin was.
Maar in de afgelopen maanden is iets gaan schuiven in die Republikeinse Partij waarin ontkenners van klimaatverandering zo lang het hoogste woord hebben gevoerd. Toen conservatieven eerder dit jaar hun eerste klimaattop organiseerden, kwamen 25 Republikeinse Congresleden brainstormen over manieren om klimaatverandering op de agenda van hun partij te krijgen. Sommigen wilden nog anoniem blijven – zo omstreden is klimaatpolitiek.
In het Congres is sindsdien een Republikeinse klimaatfractie opgericht, en in Miami is het eerste conservatieve klimaatprotest van de VS gehouden. “Dingen zijn absoluut aan het veranderen,” zegt Chris Barnard van de American Conservation Coalition, een groep jonge conservatieven die Republikeinen zover willen krijgen om actie te ondernemen.
Zij waarschuwen dat de partij met klimaatontkenning zijn eigen ondergang inluidt. Want jongeren, ook als ze rechtsgeoriënteerd stemmen, maken zich wél zorgen over hittegolven, overstromingen en natuurbranden die vaker voorkomen op een broeierige planeet. Ook voor de Republikeinse achterban in stedelijke gebieden en veel kiezers die niet bij een partij horen is het klimaat een zorg.
Eigen oplossingen
John Curtis, een Republikeins Congreslid uit Utah, vormde vorige maand de Conservative Climate Caucus, een fractie in het Huis van Afgevaardigden. Ruim een derde van zijn partijgenoten heeft zich inmiddels aangesloten. Ze willen hun partij ‘informeren’ over klimaatproblematiek en hun eigen oplossingen bedenken. Dat moet tegenwicht bieden aan wat zij zien als ‘radicaal progressieve klimaatvoorstellen’ van Democraten.
“Wij willen deze aarde óók beter achterlaten dan we hem hebben aangetroffen,” verzekerde Curtis. Hij had alleen tijd nodig gehad, zei hij, om zich in de wetenschap te verdiepen voordat hij zich voorstander van klimaatactie verklaarde. “Ik vrees dat Republikeinen maar al te vaak hebben gezegd wat ze niet aanstaat, zonder onze ideeën toe te voegen.”
Republikeinen zijn nog steeds geen voorstander van vergaande klimaatplannen van president Joe Biden. Hij wil op termijn zoveel mogelijk afscheid nemen van fossiele brandstoffen en overschakelen op schone energie, onder meer door elektrisch rijden flink te stimuleren en belastingvoordelen voor oliemaatschappijen te schrappen. Republikeinen vinden zijn plannen veel te duur en voelen niets voor zulke maatregelen als andere vervuilers, zoals China, niet hetzelfde doen.
Een onlangs ingediend Republikeins tegenvoorstel richt zich op het onderscheppen en opslaan van CO2 en het planten van bomen. Conservatieve klimaatactivisten willen meer gebruikmaken van kernenergie. Er is in de partij ook animo voor een CO2-heffing, ook voor uit China of India geïmporteerde producten. “We moeten een soort internationale wapenwedloop voor schone energie creëren,” zegt Chris Barnard. “Het belangrijkste is dat we de markt, de wetenschap en ondernemers stimuleren, in plaats van te verwachten dat de overheid een zak geld uitgeeft.”
Rampenretoriek
De traditionele klimaatbeweging gooit met rampenretoriek zijn eigen glazen in, denkt Barnard. “Veel mensen voelen zich niet op hun gemak bij zo’n negatief beeld. Veel Amerikanen willen positief zijn, vooruitkijken en zich geen schuldige hoeven voelen aan de ineenstorting van de planeet.”
Critici vragen zich af hoe serieus de klimaat-Republikeinen zijn. “Dit alles is niet meer dan groenwassen, tot ze ook zo gaan stemmen,” vond Kathy Castor, een Democraat die een klimaatcommissie in het Huis van Afgevaardigden leidt. Veel klimaatactivisten vinden dat de conservatieve voorstellen niet ver genoeg gaan. Ze willen veel meer actie om uitstoot te beperken, in plaats van de effecten te verzachten.
Barnard: “Een van onze frustraties: dat de progressieve klimaatbeweging perfectie de vijand maakt van het goede. We moeten nu stappen zetten om uitstoot te beperken, in plaats van te wachten op de perfecte oplossing. Wij zien liever actie dan activisme voor de show.”
Dat nog een wereld te winnen is in de partij werd duidelijk bij het klimaatprotest dat de ACC vorige maand organiseerde met enkele Republikeinse politici uit Florida, een staat die bedreigd wordt door de stijgende zeespiegel. Enkele aanwezigen verstoorden de bijeenkomst met Trumpvlaggen en geschreeuw. ‘Er is geen klimaatcrisis’, stond op de borden die ze omhoogstaken.
