De Argentijnse hoofdstad Buenos Aires rouwt om het overlijden van voetbalvedette Maradona. De president kondigde drie dagen van nationale rouw af. ‘Ik heb twee uur gejankt, maar nu gaan we hem eren.’
“Vandaag is het voetbal gestorven.” Sportjournalist Horacio Pagani kan zijn tranen niet inhouden als hij live op de lokale televisie spreekt over de dood van zijn vriend Diego Armando Maradona.
Argentinië rouwt om de dood van de voetballegende. Op iedere tv-zender zijn de beelden hetzelfde: presentatoren die met rode oogjes het overlijden van de oud-wereldkampioen bekendmaken.
“We maakten ons regelmatig zorgen over zijn gezondheid,” zegt presentator Sebastián Vignolo. “Maar tot nu toe kwam Diego er altijd mee weg. Want Diego was een superheld.” De kijker mag de conclusie trekken: superhelden sterven niet. Oud-teamgenoot van Maradona, Oscar Ruggeri, die in 1986 wereldkampioen met hem werd, kijkt beduusd toe en antwoordt. “Hij maakte ons gelukkig”. Nu overheerst het verdriet.
Op de wereldkaart
De Argentijnen hebben veel afgezien. Crisis na crisis ging vooraf aan de coronapandemie, die ongekend hard toeslaat in het Zuid-Amerikaanse land. Maar dat weerhoudt fans er niet van de straat op te gaan om hun held te eren. Op een steenworp van het stadion van Argentinos Juniors, waar Maradona debuteerde als profvoetballer, leggen buurtbewoners bloemen neer bij zijn voormalige woning. ‘Bedankt voor alles Diego, vaarwel,’ staat te lezen op een van de kaartjes.
Tomás Messina werkt als historicus bij Argentinos Juniors. “Diego betekent voor mijn club wat Cruijff voor Ajax heeft betekend. Hij heeft een bescheiden club op de wereldkaart gezet. De oudere fans hebben van hem kunnen genieten, maar dankzij zijn transfer hebben we een elftal opgebouwd waarmee we in de jaren tachtig kampioen van Zuid-Amerika werden. En later heeft hij de club in zware tijden financieel gesteund.”
Ook bij de toegangspoortjes van La Bombonera, het mythische stadion van grote broer Boca Juniors, hangen posters van Maradona en worden kaarsjes gebrand. Hier was ‘Pluisje’ een attractie: eerst op het veld en na zijn voetbalcarrière op de tribune, als hij vanuit zijn skybox luidkeels ‘zijn’ Boca aanmoedigde.
De internationale bekerwedstrijd die Boca gisteravond moest spelen, werd direct door de Zuid-Amerikaanse bond afgelast.
Hand van God
Tot ver buiten de Argentijnse hoofdstad trokken fans gisteren naar stadions waar Maradona speelde, zoals in Rosario bij Newell’s Old Boys. In Buenos Aires verzamelden de meeste fans zich ’s avonds bij de Obelisk, in het hart van de stad. Normaal vloeien daar tranen van geluk: hier vieren voetbalfans traditiegetrouw hun kampioensfeest.
Ook Fernando Rinero (40) is naar de Obelisk gekomen. “Om te feesten. Toen ik het nieuws hoorde, heb ik eerst twee uur gejankt. Maar nu gaan we hem drie dagen eren.” Samen met andere fans zingt hij Maradona toe. Getooid in een shirt van Boca’s aartsvijand River Plate. “De liefde voor Maradona is groter dan de liefde voor welke club dan ook.’'
Met de honderden al vroeg aanwezige fans zingt hij: ‘Wie niet springt, is een Engelsman’. Ze zijn Maradona eeuwig dankbaar voor de ‘Hand van God’, zijn handsdoelpunt op het WK van 1986 tegen Engeland. Velen van hen stonden hier ongetwijfeld 34 jaar geleden ook, toen Argentinië met een superieure Maradona wereldkampioen werd, en door de Argentijnen tot god werd gekroond.
Hoe groot Maradona is, blijkt ook uit de reactie van de regering. President Alberto Fernández, groot fan van van Maradona en van Argentinos Juniors, heeft drie dagen van nationale rouw afgekondigd. Hij stelde zijn werkpaleis beschikbaar voor een wake, het lichaam van Maradona is daar inmiddels gearriveerd. Honderden fans stonden al in de rij. Als het aan hen ligt, krijgt Pluisje een staatsbegrafenis.
