Waarom Francisco ‘Chico’ Conceição in de basis thuishoort bij Ajax

In de rubriek Da’s Logisch analyseert Het Parool elke maandag ‘het spel achter het spel’. Met deze keer aandacht voor het uitstekende basisdebuut van Francisco ‘Chico’ Conceição. Met vier redenen waarom de Portugees voorlopig de kans moet krijgen in de basiself van de Amsterdammers.

1. Dribbeldroogte

Het is misschien wel de zorgwekkendste Ajaxstatistiek dit seizoen: ­alleen Mohammed Kudus gaat gemiddeld per 90 minuten geregeld een directe tegenstander voorbij (4,1 keer – Kenneth Taylor en Steven Bergwijn staan tweede met 1,2 keer). Door de verkoop van Antony en Ryan Gravenberch nam Ajax afscheid van twee spelers die gespecialiseerd waren in het winnen van één-op-één-situaties.

Doordat niet op het vervangen van deze kwaliteit is ingespeeld afgelopen zomer, loopt Ajax dit seizoen herhaaldelijk tegen twee dribbelproblemen. Zonder Gravenberch is er in de opbouw geen speler die weleens solo onder de druk van de opponent uit kan glippen. En in de eerste seizoenshelft gebruikte Ajax op de flank geen buitenspelers die vaak hun directe ­tegenstander voorbijkomen. Anders gesteld: buiten Kudus telde de selectie geen enkele pingelaar meer.

Bij Portugees kampioen FC Porto noteerde Conceição vorig seizoen het hoogste gemiddelde aan geslaagde dribbelacties per 90 minuten: 2,9.

In zijn basisdebuut tegen NEC toonde Conceição meteen dat het spel in ­Amsterdams balbezit soepeler verloopt als één van de twee buitenspelers de dreiging heeft om buitenom vrij te komen. Bij elk van zijn drie ­geslaagde dribbelacties in Nijmegen rekt de 20-jarige Portugees het veld dusdanig in de breedte, dat in de as teamgenoten vrijkomen. Het is de ‘aanvallende zwaartekracht’ die Ajax sinds het vertrek van Antony zichtbaar mist.

2. Diepgang zonder bal

Ajax heeft nooit tekort aan spelers die naar de bal toe willen komen. Met Dusan Tadic, Steven Berghuis, Steven Bergwijn en Mohammed Kudus telt het team vier aanvallende spelers die ‘baldominant’ zijn, dat wil zeggen: op hun best aan de bal.

In dat opzicht voegt Conceição een andere smaak toe aan de voorhoede. Met een paar felle sprints in de diepte duikt hij tegen NEC meermaals achter de Nijmeegse defensie op. Dergelijke diepgang is altijd welkom, zeker met scherpe passers als Berghuis en Tadic in het team. Bij een eventuele absentie van de arbeidslustige Brian Brobbey – die dan zou worden vervangen door de minder loopgrage ­Kudus – lijken de dieptesprints van Conceição voorlopig onmisbaar.

3. Tadic thuis op links

Zijn statistieken dit seizoen kunnen bijna niet duidelijker: Dusan Tadic is een aanzienlijk betere voetballer als hij op zijn vertrouwde linkerflank mag spelen dan wanneer hij als rechtsbuiten fungeert. Als links­buiten is hij dit seizoen gemiddeld per wedstrijd bij 5,8 kansen betrokken als schutter of aangever. Speelt Tadic op rechts, dan daalt dat moyenne met liefst 24 procent.

Tegen NEC was de aanvoerder goed voor acht passes waaruit een ploeg­genoot tot een doelpoging komt. Dat is veel, vintage Tadic zelfs: in deze vijftiende eredivisiespeelronde weet geen enkele andere speler meer dan vier kansen voor ploeggenoten te ­creëren.

Bij zijn assist op de 0-1 van Davy Klaassen was weer goed zichtbaar wat Tadic zo productief maakt op links. Hij heeft de bovenlichaamskracht om het geduw en getrek van vrijwel elke rechtsback te kunnen weerstaan en hij beschikt over de traptechniek om keer op keer de bal voor te geven en neer te leggen in de gevaarlijke ­zones.

4. Bergwijn is geen rechtsbuiten

Dat Tadic herhaaldelijk op zijn minder geliefde rechterflank werd opgesteld, heeft ook te maken met de voorkeuren van een nieuwkomer in de Ajaxvoorhoede: Steven Bergwijn is als schutter dit seizoen namelijk vier keer (!) zo productief als linksbuiten dan wanneer hij op rechts speelt.

Alfred Schreuder lijkt dus niet ­alleen een harde keuze te moeten ­maken op links, maar zich ook bij het gegeven te moeten neerleggen dat ­Tadic én Bergwijn geen rechtsbuitens zijn. Wie dat wel is: Francisco ‘Chico’ Conceição.