PlusDa's Logisch
Waarom Daley Blind op linksback zo’n gouden greep is
In de rubriek Da’s Logisch analyseert Het Parool elke maandag ‘het spel achter het spel’. Met deze keer aandacht voor de wederopstanding van Daley Blind als linksback.
Het klinkt tegenstrijdig: een elftal vervangt de populairste speler – ook nog eens door een van de beste spelers van zijn inmiddels vertrouwde stek te halen – en wordt daardoor zichtbaar beter.
Toch is precies dat gebeurd bij Ajax. De keuze van trainer Erik ten Hag om publiekslieveling Nicolás Tagliafico te vervangen op linksachter door Daley Blind pakt simpelweg denderend uit. In vier opzichten versterkt de nieuwe samenstelling van de achterhoede het spel van Ajax.
Koningsduo
We beginnen bij de meest onverwachte verbetering. Want dat het doorschuiven van Blind (afgelopen jaren een centrumverdediger) naar de plek van Tagliafico (een specialist in de aanvallende loopactie) ervoor gezorgd heeft dat de linkerflank van Ajax productiever is geworden, mag toch een verrassing heten.
Toch is dat wat de cijfers uitwijzen. Dusan Tadic (5 goals, 10 assists) is dit eredivisieseizoen gemiddeld eens per 72 speelminuten betrokken bij een doelpunt, zijn beste moyenne bij Ajax sinds zijn (door vele penalty's aan enige ‘doelpunteninflatie’ onderhevige) eerste jaar. Ook Blind zelf is opvallend productief. Zijn pass waaruit afgelopen weekend de 0-2 tegen RKC Waalwijk viel, is al assist nummer 3 in zijn laatste 11 duels. Ter vergelijking: Tagliafico gaf 3 assists in zijn laatste 47 (!) duels voor Ajax.
Blinds betrokkenheid bij de eerste twee goals tegen RKC laat zien dat hij het aanvallen als linksback niet verleerd is in zijn jaren als centrumverdediger. Met een overlappende loopactie buitenom stond hij aan de basis van de 0-1 van Haller.
Waar hij bij de 0-1 buitenom ging, was Blind bij zijn assist bij de 0-2 juist op tijd naar de binnenkant gekropen, zodat Tadic op hem kon verlengen.
Het heeft zijn voordelen om de twee sterveteranen Blind en Tadic op één flank posteren. Het duo is bijzonder slim en vindingrijk in het kat-en-muisspel aan de zijkant. Blind en Tadic beschikken over nagenoeg perfecte timing en onderlinge afstemming over wie wanneer aan de binnenkant en wie aan de buitenkant speelt.
Spelmaker op links
Niet alleen profiteert Blind van Tadic, zoals tegen RKC een paar keer het geval was, het werkt ook de andere kant op: de Servische aanvoerder lijkt herboren als loper met diepteacties.
Tadic rent gretig op de bekeken en gewogen dieptepasses van Blind. De combinatie ‘dieptepass Blind-dieptesprint Tadic’ is een van de moeilijkst te verdedigen automatismen van dit Ajax.
De Ajaxopbouw verloopt dan ook vaak via de linkerkant van het veld. Hoewel backs in de regel gemiddeld 15 tot 25 balcontacten minder per duel krijgen dan centrumverdedigers, is daar bij Blind sinds zijn positieswitch absoluut geen sprake van.
Momenteel staat Blind op gemiddeld 95 verstuurde passes per 90 minuten, zijn hoogste gemiddelde als Ajacied. En hoogstwaarschijnlijk genoeg om voor een vierde seizoen op rij te eindigen als eredivisiespeler die de meeste passes per wedstrijd verstuurt.
Gouden opbouwtrio
In de speelstijl van Erik ten Hag bouwt Ajax heel vaak op in een zogeheten ‘3+1’-structuur. Zonder jargon: met drie spelers in de laatste lijn, en één teamgenoot die zich bij hen komt aanbieden, begint Ajax aan zijn aanval.
Toen Ajax nog met Mazraoui en Tagliafico als backs speelde, viel tijdens de spelopbouw de verantwoordelijkheid om als derde man in de laatste linie te dienen vaak op de schouders van controleurs Álvarez en Gravenberch. Dit omdat zowel Mazraoui als Tagliafico effectiever zijn in een aanvallendere rol dan als passer in de laatste lijn.
Nu er met Blind een voormalig centrumverdediger (en opbouwspecialist van wereldklasse) op linksback staat, is de ‘3+1’ in de Ajaxopbouw een stuk logischer in te delen: met Timber, Martínez en Blind heeft de ploeg drie extreem sterke passers achterin spelen. Álvarez heeft een wat vastere rol gekregen als aanspeelpunt, terwijl Mazraoui en Gravenberch met meer vrijheid kunnen aanvallen, nu zij zelden achterin hoeven te blijven.
De huidige samenstelling achterin is een van de pijlers van het recente succes. De onderlinge rolverdeling in de achterhoede en het middenveld is logischer, en met drie bovengemiddeld bekwame passers in de laatste lijn is Ajax extreem moeilijk onder druk te zetten.
Zelfs wanneer een ploeg actief met vier voorhoedespelers de Ajaxopbouw probeert te verstoren, zoals in bovenstaand voorbeeld uit het thuisduel met Dortmund, komen de Amsterdammers tot geduldig positiespel én een hoog tempo.
Defensieve recordkoers
Sinds het desastreus verlopen duel om de Johan Cruijff Schaal met PSV (0-4) speelde Ajax 17 duels in de eredivisie en Champions League. Daarin kreeg het slechts 4 tegengoals tegen te verduren, waarvan 2 in de eredivisie.
Waar een haperende afronding puntverlies inleidde tegen Utrecht, Heracles en Go Ahead, is Ajax in defensief opzicht zo goed als onfeilbaar dit seizoen. Het 50 jaar oude competitierecord van FC Twente (12 tegengoals) lijkt in zicht, terwijl ook de Champions League-opponenten van Ajax moeite hebben om tot kansen te komen.
De snelheid en wendbaarheid van het centrale duo Timber-Martínez valt bij het verdedigende werk van Ajax het meest op dit seizoen, maar de coaching en positionering van Blind is ook goud waard. Hoewel Tagliafico waarschijnlijk de betere één-op-éénverdediger is, pakt de keuze voor Blind op de backpositie daarom ook in defensief opzicht goed uit.
