Van der Poel, alleskunner, tijdrijder en schaduwfavoriet – Stunt hij met geel in Denemarken?

De elf kasseistroken op weg naar Arenberg. Mathieu van der Poel heeft er nu al zin in. Als het meezit is in die vijfde Touretappe de gele trui nog altijd binnen bereik, droomt hij hardop. Want geel in Denemarken wordt lastig, zo denkt Van der Poel. Een openingstijdrit van ruim 13 kilometer en twee vlakke etappes, die zonder wind zomaar kunnen eindigen in massasprint, zijn niet de uitgelezen kans. “Misschien kan het in de Roubaixetappe nog wel. Dan verwacht ik wat meer tijdsverschillen. De fiets moet het houden, maar daar kijk ik echt naar uit.”

Niet dat Van der Poel verstoppertje speelt daags voor de openingstijdrit in Kopenhagen. Dat doet hij nooit, zijn status van superster op twee wielen is daarvoor ook te groot. En zijn tijdritstatistieken spreken voor zich. Zonder dat Van der Poel zich specifiek toelegt op deze discipline is hij al uitzonderlijk goed. Zijn meest recente resultaten zijn het bewijs. Afgelopen Giro werd hij nog tweede in de tijdrit in Boedapest, voor Tom Dumoulin en nog een handvol erkende hardrijders. Op de slotdag in Verona werd hij derde als uitroepteken na een Giro waarin hij aanvallen tot kunst had verheven. In de Tour van vorig jaar verdedigde Van der Poel zijn gele trui met verve in een uitmuntende tijdrit. Hij werd vijfde, een tel langzamer dan specialist Wout van Aert.

‘Hij laat het niet liggen’

Dumoulin is allerminst verrast dat Van der Poel zo hard gaat op een tijdritfiets. “Als je ziet hoeveel wattages hij rond kan draaien, dan maakt het niet uit dat hij niet helemaal aerodynamisch op zijn fiets zit. Zijn positie kan nog wel wat beter en dat zal hij wel gaan doen. Want als Van der Poel daarmee wedstrijden kan winnen, laat hij het niet liggen.”

Dat Van der Poel tijdritten rijdt als de beste is niet iets van de laatste jaren. Sinds zijn juniorentijd – 2012, Van der Poel is dan 17 jaar – meet hij zich al met de top. Van de 23 tijdritten die hij sindsdien gereden heeft, finisht hij 14 keer bij de top 10. “Bij de junioren en beloften reed Mathieu in de tijdrit al heel goed. Hij heeft toen heel wat rondjes kunnen winnen door zijn goede tijdrit,” zegt vader Adrie. “Het is vooral een kwestie van wattages kunnen trappen. Het finetunen met de fiets, wielen, versnellingen, stuur, kleding, helm, kousen en pak, is er allemaal later pas bijgekomen. Vroeger legde ik er weleens speciale tubes op om hem te motiveren. Of dan kreeg hij een aerohelm van Christoph. Maar hij trainde er ook toen maar weinig op, want die fiets stond nooit bij ons thuis.”

Intrinsieke klasse

Christoph Roodhooft, coach en ploegleider, dreunt de tijdritcijfers van Van der Poel door de jaren heen moeiteloos op. Het tekent volgens hem vooral de intrinsieke klasse van Van der Poel. “Mathieu kan het, maar tijdrijden is in de loop der jaren steeds complexer en moeilijker geworden. Mathieu heeft dat een hele tijd niet ontwikkeld terwijl de renners tegen wie hij vroeger reed dat wel hebben gedaan. Mathieu is dan weer met de mountainbike bezig geweest.”

Cross en mountainbike gecombineerd met de laatste vier succesjaren op de weg maken dat er maar weinig ruimte is in het programma van Van der Poel om zich ook nog volledig toe te leggen op de tijdrit. De wil is er overigens wel. Zo zou Van der Poel dit voorjaar voor het eerste met fietsfabrikant Canyon gaan testen. Coronabesmettingen bij de fabrikant bepaalden anders. Maar Roodhooft – vorig jaar in de Tour tot het laatste moment bezig met aanpassingen aan de tijdritfiets – zit zelf ook niet stil. “Je kunt ook dingen doen zonder windtunnel. We hebben geprobeerd op gevoel en met logisch nadenken dingen te veranderen om de positie wat te verbeteren en comfortabeler te maken. Uiteindelijk gaat het ook om topvorm, die heeft hij nodig.”

‘Lijkt op Formule 1’

Daarbij verschijnt Van der Poel bij de tijdrit aan de start in een nieuw ontwikkeld pak van zijn kledingsponsor dat tijdwinst moet opleveren. En het parkoers met veel bochten past hem. Maar dat hij tijdrijden leuk vindt, is misschien wel het belangrijkste. “Ik hou ervan. Het gaat meer en meer op de Formule 1 lijken in sommige opzichten. Tijdrijden is iets speciaals. Je hebt de laatste technologie en de beste aeropositie nodig om te winnen. Kracht alleen is niet meer genoeg. Dat maakt het wel cool. Ik heb de power om het te doen en dat brengt me vaak in de top 10. Maar om tussen de beste te komen, moet je inzetten op de marginal gains. Echt het hele jaar mee bezig zijn. Dat is nu niet het geval bij mij. Dus om hier echt de specialisten te verslaan, daar geloof ik niet in.”

Nu niet misschien, maar vader Adrie sluit niet uit dat de jongste Van der Poel in de toekomst nog eens een doel maakt van het wereldkampioenschap tijdrijden. “Al is er nu een hele sterke generatie tijdrijders. Hij zit er nu niet mee in zijn hoofd. Maar het kan misschien over paar jaar een doel zijn, want bij Mathieu weet je het nooit.”