Tristan Enaruna (18) uit Almere komt steeds dichter bij zijn droom: de NBA

Hij begon op z’n tiende bij Almere Pioneers en maakte op zijn 16de al zijn debuut in de Nederlandse eredivisie bij BC Apollo. Datzelfde jaar besloot Tristan Enaruna naar Amerika te gaan, om daar zijn geluk als basketballer te beproeven.

Na anderhalf jaar op een highschool in Utah speelt hij nu zijn eerste seizoen bij de universiteit van de Kansas Jayhawks, een grootmacht in het universiteitsbasketbal. Zijn droom: de NBA. Enaruna zal nog veel beter moeten worden dan hij nu is, maar het is zeker niet onmogelijk dat hij zijn doel zal bereiken.

De keuze voor de universiteit van Kansas was voor Enaruna een logische, hoewel het niet de makkelijkste keuze was. Kansas behoort bij de top van het Amerikaanse basketbal en de concurrentie is daar groot en soms moordend. Wie niet presteert heeft het zwaar. Enaruna had voor een andere, sportief minder hoog aangeschreven universiteit kunnen kiezen en op die manier verzekerd kunnen zijn van meer speeltijd, maar dat zit niet in zijn karakter. Hij is de uitdaging aangegaan.

“Het leek voor anderen misschien niet de meest voor de hand liggende stap om naar Kansas te gaan, maar ik wil beter worden, veel beter. Dus ben ik naar het hoogst haalbare gegaan en dat is Kansas. Het is af en toe zwaar, maar ik weet welk doel ik heb.”

Minder speeltijd

Enaruna speelt bij de Jayhawks veel minder dan hij bij Nederlandse jeugdploegen en in highschool gewend was. “Dat is wennen. Bij die teams was ik de grote man en kreeg ik de meeste speeltijd. Hier moet ik echt iedere seconde verdienen. Soms speel ik niet meer dan tien minuten, maar dat accepteer ik. Ik weet wat mijn rol is, goed verdedigen, rebounden, een beetje scoren, de anderen helpen in de aanval.”

Zeker in het begin was het lastig maar Enaruna weet daar steeds beter mee om te gaan. “Ik ben hier nu zes maanden en eindelijk wordt alles een beetje normaal. Alles valt nu op z’n plek. Mijn tijd komt echt nog wel.”

Bij Kansas wordt Enaruna gecoacht door Bill Self, een grootheid in het Amerikaanse basketbal. Self werd met Kansas in 2008 kampioen van Amerika en is al tijdens zijn carrière opgenomen in de Basketball Hall of Fame. Zijn salaris van ruim 7 miljoen dollar per seizoen bevestigt die status. Het maakte ook indruk op Enaruna dat Self indertijd persoonlijk naar zijn highschool in Utah afreisde om te kijken of het Nederlandse talent geschikt was voor zijn ploeg.

“We hebben goed contact, hij legt dingen uit en vooral in de voorbereiding op het seizoen kreeg ik veel individuele aandacht van hem,” zegt Enaruna. “Ook is het goed om te zien dat hij niet alleen naar Amerikaanse spelers zoekt om zijn team te versterken. Coach Self heeft al veel vaker buitenlandse spelers bij de ploeg gehaald. Vooral Afrikaanse spelers, maar ook uit Europa.”

Landelijk

Er speelde bijvoorbeeld een jongen uit Oekraïne bij Kansas, Svi Mykhailiuk. “Een speler die wel een beetje op mij lijkt qua spel en ook op meerdere posities ingezet kan worden.” Ook Mykhailiuk kwam op jonge leeftijd naar Amerika en heeft bij Kansas een bijzondere ontwikkeling doorgemaakt. “Nu speelt hij in de NBA bij Detroit. Deze coach weet dus hoe hij spelers van buiten Amerika moet aanpakken en begeleiden. Ik hoop dat hij mij ook zo ver kan brengen. Naar de top.”

Van Almere naar Kansas, dat moet een grote overgang geweest zijn. De staat ligt zo’n beetje in het hart van de Verenigde Staten en verzorgt een vijfde deel van de graanproductie van het land. Dat betekent onmetelijke graanvelden en hier en daar een boerderij.

Enaruna: “Voor mij verschilt Kansas niet eens zoveel van Nederland hoor. Kansas is plat, net als Nederland. Het is inderdaad landelijk. Aan de andere kant zit ik op de grootste universiteit van de staat en daar komen juist weer heel veel culturen samen. Studenten komen uit de hele wereld om hier te studeren. Wat dat betreft lijkt het weer op Amsterdam. Ik voel me hier op mijn plaats.”

Vrij passief

Twee jaar zit Enaruna inmiddels al in Amerika met als doel een betere basketballer te worden. Maar het heeft hem nog veel meer opgeleverd. Studeren en basketballen in het buitenland, hij kan het iedereen aanraden. “Ik ben hier echt gegroeid als persoon. In Nederland was ik weinig actief, ik vroeg op school nooit iets als ik iets niet begreep. En dat is eigenlijk mijn hele schoolperiode zo gebleven. Ik was vrij passief.”

Toen hij op zijn zestiende naar een Amerikaanse highschool ging, moest hij zelf zijn weg zien te vinden. “Als je niemand iets vraagt, als je geen andere mensen leert kennen, sta je er alleen voor. Ik heb dat hier geleerd. Inmiddels ben ik veel makkelijker in het leggen van contacten met mensen. Ook weet ik nu beter hoe ik voor mezelf moet zorgen.”

De thuiswedstrijden zijn voor de 18-jarige speler uit Almere een ervaring op zich. De universiteit van Kansas is het uithangbord van de staat en de basketbalploeg wordt op handen gedragen. Kansas werd drie keer basketbalkampioen van Amerika en bekende NBA-spelers als Wilt Chamberlain, Paul Pierce en Joel Embiid speelden er ook. Enaruna: “Ik wist dat ik naar een bijzondere universiteit ging, met een bijzondere geschiedenis. Toen ik op highschool zat heb ik me daar ook in verdiept.”

De man die de basketbalsport in 1891 bedacht, James Naismith, was liefs 36 jaar verantwoordelijk voor de sportafdeling van deze universiteit. Hij was in 1898 de allereerste basketbalcoach van Kansas.

Luidruchtigste sportpubliek

Iedere thuiswedstrijd van de Jayhawks is uitverkocht en dat betekent dat zo’n 17.000 uitzinnige fans op de tribune zitten. Na metingen bleek dat de fans van Kansas het meest luidruchtige sportpubliek in Amerika vormen. In 2017 werd Kansas om die reden zelfs opgenomen in het Guinness Book of Records. Wel iets anders dan de Apollohal, waar vaak nog geen 200 toeschouwers op de tribune zaten.

Enaruna: “Je kunt Nederland en Amerika in dat opzicht niet vergelijken. Wat je hier meemaakt als speler van Kansas is geweldig. Die thuiswedstrijden zijn zo speciaal. Al die schreeuwende mensen op de tribune, dat geeft je zoveel energie. Daar moet je wel beter van gaan spelen.”

“Mijn eerste wedstrijd van het seizoen bij Kansas speelde ik direct mee in de topper tegen Duke in Madison Square Garden in New York. Duke heeft ook een geweldige ploeg en daarom zat het helemaal vol, 20.000 mensen op de tribune. Dat was fantastisch. Ik kreeg veel speeltijd en voelde me thuis. Op zo’n moment weet ik dat ik een goede keuze hebt gemaakt om naar Amerika te gaan.”