Op 25 april 2005 debuteerde Rafael Nadal in de top 10 van het tennis. Maandag kukelt hij er voor het eerst in bijna achttien jaar uit. Voor even of definitief, dat wordt komende maanden duidelijk.
Het was twee dagen voor de eerste testvlucht van de Airbus A380, het grootste passagiersvliegtuig ter wereld. Nederland was in de ban van de gekkekoeienziekte. En Clarence Seedorf deed die dag een oproep vanuit Milaan aan bondscoach Marco van Basten om hem toch gewoon te selecteren voor Oranje.
Seedorf was deze week opnieuw in het nieuws met zijn nieuwe baan bij de KNVB. Verder voelt 25 april 2005 als héél lang geleden. Premier Balkenende zat pas in zijn tweede van vier regeerperiodes. Max Verstappen (7) stapte dat jaar in de kart voor zijn eerste officiële wedstrijden. En won die, uiteraard.
18-jarige spierbundel
Het was ook de dag dat Rafael Nadal, een 18-jarige spierbundel uit Mallorca, op plek 7 binnenkwam in de mondiale top 10 van het tennis. Op het gravel van Barcelona had hij een dag eerder de finale gewonnen. Met die vijfde ATP-titel bereikte hij een nieuwe mijlpaal. Roger Federer voerde de wereldranglijst aan, voor Lleyton Hewitt en Andy Roddick. Meteen achter Nadal kwamen Andre Agassi en Carlos Moya.
“Het is briljant om de nummer 7 van de wereld te zijn,” zei de Spanjaard, nadat hij in een mouwloos shirt met zware topspinballen van Juan Carlos Ferrero had gewonnen. Wist hij veel dat het 17 jaar, 10 maanden en 23 dagen zou duren voordat hij de magische top 10 zou verlaten. Want dat gebeurt na dit weekeinde, als de punten van het masterstoernooi in Indian Wells worden verrekend. Nadal speelde er vorig jaar de finale, maar kon dit jaar door een blessure niet meedoen en verliest daardoor 600 punten. Hij zakt naar plek 13 of 14, na liefst 912 officiële weken op nummer 1.
Talrijke blessures
Tennis barst van de statistieken, maar dit is een van de indrukwekkendste prestaties in de sport. Bijna zijn halve leven stond hij in de top 10. En dat met een bijzonder rijk blessureverleden. Kwetsuren aan zijn enkel, voet, knie, pols, elleboog en buik hielden hem per keer maanden aan de kant. Tussendoor waren er blessures aan onder anderen hamstring en rug.
Bij elf grand slams kon Nadal door al dat leed niet meedoen, nog eens zeker vijf keer moest hij zich door een blessure terugtrekken of verloor hij vroegtijdig. Bij de Australian Open werd Nadal eerder dit jaar in de tweede ronde uitgeschakeld. Hij kampte met heupproblemen en mistte vervolgens de rest van het hardcourtseizoen.
Rentree in Monte Carlo
Als Nadal wel fit was en speelde, won hij bijna 83 procent van zijn partijen. Dat kan alleen Novak Djokovic hem nazeggen. Met 92 titels, en een met diezelfde Djokovic gedeeld record van 22 grand slams, verzamelde Nadal elk jaar weer voldoende punten om bij de beste tien spelers te blijven horen.
En hij kan er over een paar weken ook zomaar terugkeren. Zijn rentree staat gepland voor het masterstoernooi in Monte Carlo, volgende maand. Op gravel, en dus een reële kans op een goed resultaat. Omdat Nadal vorig jaar niet speelde in het prinsdom, is elk punt winst. Tot Roland Garros heeft hij dit jaar sowieso niet veel te verdedigen. In Parijs zelf wel, daar won hij vorig jaar voor de veertiende keer, en dus staan er vanaf eind mei opnieuw 2000 punten op het spel.
Over het naderende einde van Nadals carrière wordt volop gespeculeerd. Tegelijkertijd schrijft niemand hem af, juist door al die succesvolle comebacks. Op 36-jarige leeftijd is dat moeilijker dan voorheen. Komende maanden gaat blijken hoe ver Nadal gaat komen.
