Rafael van der Vaart, na vier jaar nog altijd thuis in Denemarken: ‘Denen zijn nuchterder dan wij’

Het was de liefde die Rafael van der Vaart in de zomer van 2016 van Sevilla naar Esbjerg, een stadje aan de westkust van Denemarken, bracht. Er was interesse uit onder meer Amerika en China, maar de transfervrije Van der Vaart koos na Real Betis voor zijn vriendin Estavana Polman, profhandbalster bij Esbjerg fB.

Ze wonen nu vier samen jaar in Esbjerg, inmiddels met dochter Jesslynn en Damián, de zoon van Van der Vaart uit een eerdere relatie. Damián voetbalt in de jeugdopleiding van Esbjerg fB, ook de laatste profclub van zijn ­vader, die in 2018 stopte. Daarvoor stond Van der Vaart nog twee seizoenen onder contract bij FC Midtjylland. Iedere ochtend reed hij anderhalf uur vanuit Esbjerg naar het trainings­complex van FC Midtjylland in Ikast of voor wedstrijden naar de MCH Arena in Herning.

Petjes en sjaals

Het textielstadje met 45 duizend inwoners raakte vier jaar geleden in de ban van Van der Vaart. Het shirt met zijn naam en rugnummer 8 werd het meest verkochte item in de fanshop bij het stadion. Er hingen ook Van der Vaart-petjes en sjaals. “Mijn transfer was voor Midtjylland ­commercieel heel interessant. Ik wilde vooral bij mijn meissie zijn en in de buurt lekker ­voetballen. Midtjylland was in 2015 kampioen geworden en speelde Europees. De club zit sinds de oprichting in 1999 in de lift. Ik dacht in een voetballende ploeg te kunnen spelen en belangrijk te worden, maar dat pakte anders uit.”

In zijn eerste seizoen speelde Van der Vaart achttien officiële wedstrijden en scoorde twee keer. In zijn tweede seizoen werd hij kampioen, maar speelde slechts zes minuten. “Gedurende mijn eerste seizoen werden de resultaten minder en we gingen opportunistischer spelen. Alle ballen vlogen over mij heen. Ik kreeg ook kleine blessures en kwam op een zijspoor. Ik merkte dat ik niet meer top was. In mijn tweede seizoen trainde ik bij het eerste, maar speelde wedstrijden bij de reserves. Ik maakte er het beste van met die jonge jongens. We speelden op plekken waar we nog net niet van de wereld vielen. ­Sommige tegenstanders keken vreemd op dat ik ertussen liep, al zijn Denen nuchterder dan ­Nederlanders. Als ik hoor hoe we in Nederland met Mario Götze omgaan, dan krijg ik plaats­vervangende schaamte. Ik heb al honderd­duizend keer gehoord dat hij wereldkampioen is geworden en iedereen wordt gevraagd hoe het is om tegen hem of met hem te spelen. Alsof we Maradona of Messi naar de eredivisie hebben gehaald. Denen zijn niet zo.”

Deense huisman

Van der Vaart wist voor zijn transfer naar FC Midtjylland dat de club veel waarde hecht aan het gebruik van data. “Maar het belangrijkste in voetbal blijft dat je de bal naar de juiste kleur speelt. En ik zie liever een mooie pass of actie dan iemand die rennend en beukend aan alle richtlijnen uit een computerprogramma voldoet. Helaas heb ik me niet kunnen onderscheiden bij Midtjylland, ook jammer voor de mensen bij de club. Zij waren heel vriendelijk. Ik ben na mijn afscheid nog bij een uitwedstrijd van Estavana tegen het handbalteam van Midtjylland geweest. Zij spelen op het complex waar wij trainden en ik werd daar met open armen ­ontvangen.”

Op termijn wil Van der Vaart met zijn gezin weer naar Nederland, maar voor nu voelen ze zich thuis in Esbjerg. “We leiden een heerlijk rustig leventje. Ik kan ongestoord door de ­supermarkt. Ik ben nu huisman. Ik breng de ­kinderen naar school, haal ze op en ga daarna koken. Damián traint elke dag en heeft op zaterdag een wedstrijd. Ik zit dan het liefst rustig in een hoekje. Als ik Damián zie voetballen, kriebelt het soms om trainer te worden, maar dan zou ik mijn papieren moeten halen in Nederland. Daarvoor is nu geen ruimte in ons leven.”

Davy ‘van Bommel’

Van der Vaart vliegt geregeld naar Nederland voor zijn werk als tv-analist bij de NOS en Ziggo Sport. FC Midtjylland-Ajax kijkt hij thuis. “Ajax moet tegen Midtjylland echt zes punten pakken om nog te kunnen doorgaan in de Champions League. Ik bekijk de Deense competitie niet ­wekelijks, want dat niveau is niet best, maar Midtjylland steekt er bovenuit. Ze missen nog wel Europese ervaring. Tegen Atalanta was het heel naïef. Uit mijn tijd ken ik nog keeper Jesper Hansen en aanvoerder Erik Sviatchenko. De trainer van toen is er niet meer. Voorin hebben ze met Awer Mabil en Pione Sisto veel snelheid. Daar schuilt gevaar, maar als Ajax het normale niveau haalt, dan winnen ze.”

“Ajax is niet meer zo flitsend als twee jaar terug, maar ze houden wel een hoog basisniveau. Heel knap als je kijkt wie allemaal zijn vertrokken. Frenkie de Jong en Hakim Ziyech blijven onvervangbaar, maar Antony laat mooie dingen zien. Net als Mohammed Kudus voor zijn blessure. En Davy Klaassen is een type Mark van Bommel geworden. Een keer, twee keer raken en hij zit overal bij en tussen. Als Davy iets ­gemener zou zijn, dan was hij echt een Van Bommel. Davy heeft gif, maar is geen boef. Hij heeft een te lieve kop, haha.”