Machtsgreep van Jumbo brengt Vingegaard de gele trui

Net op het moment dat Jonas Vingegaard boven op de Col du Granon met zijn vrouw Trine belt om te vertellen dat hij de nieuwe geletruidrager is in de Tour de France, komt Tadej Pogacar aanlopen voor de felicitaties. Ferme handdruk, tikje op het bovenbeen van Vingegaard. Lachend, zoals Pogacar alles lachend doet – hier nog met zijn gele trui opengeritst. De gele trui die even later om de schouders van Vingegaard zal zitten. In iets meer dan 150 loodzware kilometers van Albertville naar Col du Granon heeft de jonge Deense kopman met zijn ploeg Jumbo-Visma de Tour de France op z’n kop gezet.

De eerste ritzege van Vingegaard in de Tour is er eentje voor de geschiedenisboeken. De aanvallen beginnen vroeg, het zijn er veel en de numerieke meerderheid van Jumbo ten opzichte van het gehavende UAE van Pogacar wordt ten volle benut. De machtsovername van Jumbo in de Alpen is indrukwekkend. De achterstand van Vingegaard op Pogacar bedraagt 39 seconden, maar dat is bij de finish omgezet in een voorsprong van meer dan twee minuten. Dat de nummer twee in het klassement nu Romain Bardet is en niet Pogacar, tekent de ineenstorting van de tweevoudig Tourwinnaar.

Pogacar wordt in de loodzware bergetappe door Jumbo-Visma met chirurgische precisie ontleed. Op de Télégraphe en Galibier kan Pogacar nog weerstand bieden aan de aanhoudende Jumbo-aanvallen, maar op de steile Col du Granon betaalt hij daarvoor de prijs. Nadat Vingegaard op vijf kilometer voor het einde bij Pogacar is weggereden, volgt de rest van de concurrentie het voorbeeld. Uiteindelijk komt Pogacar als nummer zeven over de streep, achter Quintana, Bardet, Thomas, Gaudu en Yates. Ver achter hen komen Vingegaards ploeggenoten Sepp Kuss en Primoz Roglic – die zijn eigen klassementsambities opofferde – juichend binnen.

Koers hardmaken

Waar de plannen van Jumbo in het eerste deel van de Tour niet uit de verf komen, ook door een ongelukkige val van Roglic op de kasseien, lukt het in de bergen wel. Het plan om Pogacar met de hele ploeg aan te vallen lag al weken klaar, vertelt Steven Kruijswijk, die het langst bij Vingegaard kan blijven. “We hadden deze etappe echt aangestipt als een rit om Jonas voorbij Pogacar te krijgen. We wisten dat we niet moesten wachten op een een-op-eengevecht met Pogacar. De enige manier om dat te voorkomen was door de koers hard te maken. Daar hebben we de ploeg voor. We hebben iedereen ingezet. Zeker het tweede deel van de Galibier hebben we echt geprobeerd Pogacar onder druk te zetten. Dat is gelukt. Ik denk dat hij zelf te veel heeft proberen op te lossen, dat pakte voor ons goed uit. Jonas pakt de rit en het geel met een grote marge.”

Het tijdsverschil is inderdaad meer dan waar Jumbo vooraf op had gehoopt. “Alle beetjes helpen,” zegt Kruijswijk. “Hoe langer de finale duurde, hoe beter het was voor Jonas, want hij liep alleen maar uit. We wisten van tevoren dat deze klim een goed verschil ging maken. Dat blijkt wel als je ziet hoe ver het veld uit elkaar is geslagen.”

Met Vingegaard in het geel is Jumbo nu de ploeg die zal worden aangevallen en dus moet verdedigen. Kruijswijk beseft dat de Tour daarmee een ander aanzien krijgt. “Er komt nog veel. Dit was pas de eerste echte lastige dag. We hebben het ook meteen lastig gemaakt voor iedereen. Ook voor ons zelf, maar we kunnen vertrouwen op een sterk team. We staan er goed voor en zullen bij de les moeten blijven. Met Pogacar weet je het nooit.”

Tactisch goed gespeeld

Niet eerder in zijn carrière kreeg Pogacar in de Tour zo’n sportieve dreun te verwerken als vandaag. Als hij beneden komt bij de teambus van UAE, geeft Pogacar eerst zijn vriendin Urska een knuffel. Daarna gaat hij langs teambaas Mauro Gianetti, de Sloveen lijkt zich zelfs te verontschuldigen. Voor de camera zegt hij: “Tot de laatste klim voelde ik me goed, daarna had ik niet meer de kracht om Jonas te volgen.”

Ook bij UAE zijn ze onder de indruk van het tactisch plan van Jumbo. Gianetti: “We hebben een geweldige wielerdag gezien. Jumbo heeft het tactisch goed gespeeld. We zijn met twee man minder. Tadej moest op de Galibier veel werk doen en dat kost kracht. Vingegaard was vandaag sterker.”

Vingegaard zelf had dat niet direct door toen hij op vijf kilometer onder de top wegsprong. “Om eerlijk te zijn: ik wist niet dat Tadej het moeilijk had. Via de radio vertelden ze me dat het op vijf kilometer heel steil werd, daar wilde ik aanvallen. Ik ben erg trots dat dit plan is gelukt. Als ik hier niets zou proberen, zou ik weer tweede worden, net als vorig jaar. Het team reed fantastisch. Dat laat zien dat er karakter in deze ploeg zit.”

Na de mislukte poging om Roglic in 2020 in het geel naar Parijs te brengen, is het nu aan Vingegaard om de Jumbodroom te verwezenlijken. En dan te bedenken dat hij vandaag pas voor het eerst in de Tour heeft gewonnen. Vingegaard lijkt amper te beseffen dat nog veel groter succes lonkt. “Zelfs als ik de gele trui verlies, zal ik hier altijd trots op blijven.”