Kan het jeugdige AZ in Europa weer die stuntploeg van tien jaar geleden worden?

Kenneth Pérez en Barry van Galen kunnen nog weleens levendig vertellen over hun eerste Europacupavontuur met AZ, in het seizoen 2004/2005. Het was de eerste Europese campagne van AZ in 22 jaar en de spelers beschouwden de eerste wedstrijd tegen PAOK Saloniki vooral als een groot avontuur.

Maar de ploeg van trainer Co Adriaanse, met ook spelers als Denny Landzaat, Barry Opdam en Joris Mathijsen, kwam destijds heel ver. Mede door het powervoetbal van Adriaanse: druk vanaf de aftrap. De uitschakeling in de halve finale tegen Sporting Portugal, in de laatste seconde van de verlenging, is nog steeds een soort clubtrauma, maar AZ zette dat seizoen wel de toon voor wat uiteindelijk een fraai decennium in Europa zou worden.

De Alkmaarders versloegen later nog eens Fenerbahçe, Newcastle United; in een later stadium onder trainer Gertjan Verbeek werden Anderlecht en Udinese verslagen. Thuis werd gewonnen van Valencia. Twee jaar later onder Dick Advocaat werd pas in de kwartfinales van de Europa League verloren, van Benfica.

Jong talent

Heeft het huidige team van AZ ook een kans om ver te komen in de Conference League? De ploeg van trainer Pascal Jansen is in elk geval in staat om een tegenstander als Lazio te verslaan, bleek dinsdagavond in Rome. Het was tijden gissen naar waar AZ internationaal stond omdat het de gewoonte had om tegenstanders te loten uit Oost-Europa of in elk geval kleine voetballanden.

Jansen beschikt in zijn selectie over ervaren krachten als Bruno Martins Indi en Jordy Clasie, maar eerstgenoemde is geblesseerd. Het huidige AZ drijft toch vooral op jong talent uit de eigen jeugd en jong gescoute net-twintigers. De coach spotte dinsdagavond eigenlijk met de nodige, in elk geval Italiaanse voetbalwetten door gebruik te maken van vier tieners. Zet Milos Kerkez (19), Europese debutant Wouter Goes (18), Myron van Brederode (19) en debutant Mexx Meerdink (19) maar eens af tegen het team van Lazio, waar trainer Maurizio Sarri slechts twee spelers binnen de lijnen bracht die 25 jaar of jonger zijn. Een klassieke Nederland-Italië was het gevolg – met een goede afloop voor Nederland.

Italiaanse belangstelling

“Van tevoren hadden we tegen elkaar gezegd dat we deze ronde nu een keer door wilden komen,” zei uitblinker Tijjani Reijnders na de wedstrijd. “Omdat we er in de voorgaande jaren steeds uitlagen in de achtste finale. En dat was dan tegen tegenstander als, met alle respect, Bodø/Glimt en LASK Linz. Dat zijn niet de mooiste tegenstanders en dat is balen.”

De wedstrijd tegen Lazio was er bovendien bij uitstek een om je als speler te laten zien op een internationaal podium. Juist voor Reijnders, voor wie veel Italiaanse belangstelling is. “In deze wedstrijden kun je je laten zien, dus in deze wedstrijden moet je ook veel durven. En Italië is een mooi voetballand. Wie weet is het iets voor in de toekomst.”

Mocht AZ, met ook spelers met Europese ervaring als Yukinari Sugawara (35 wedstrijden) en Pantelis Hatzidiakos (37 duels), Lazio ook volgende week onder de duim houden, dan zet het in elk geval een grote stap richting Europees succes. Van alle overgebleven tegenstanders zijn de Romeinen vermoedelijk de sterkste, al zijn West Ham United en Villarreal ook clubs van statuur. Die laatste is dan net weer de club die in dat Europacupseizoen onder Co Adriaanse voor zo’n fraai lichtpuntje in de Alkmaarse voetbalgeschiedenis zorgde (1-2 winst in Spanje). Met Barry van Galen tegenover Juan Román Riquelme. Dat zou voor AZ weer een fraaie loting zijn.