Met het afscheid van Daley Blind komt ook een eind aan een tijdperk voor Ajax. Het is niet aannemelijk dat er ooit nog een voetballer meer dan 300 wedstrijden voor de club zal spelen.
Met 333 officiële duels in het rood en wit heeft Daley Blind zich in de top 20 genesteld. De lijst wordt aangevoerd door Sjaak Swart (603), Wim Suurbier (509) en Danny Blind (493). Zijn vader kwam in 1986 over van Sparta en diende daarna tot 1999 nooit meer een andere club dan Ajax.
Dat komt nu niet meer voor. Jonge talenten die hun neus net aan het venster drukken, weten vaak niet hoe snel ze naar het buitenland moeten vertrekken. Blind deed dat pas in 2014, zes jaar na zijn debuut in Ajax 1, toen hij bij Manchester United tekende.
Vier jaar later kwam hij terug, als een betere voetballer die een van de dragende krachten werd in het Ajax dat internationaal aan de weg timmerde. Op een haar na reikte de ploeg in 2019 tot de finale van de Champions League.
Wedijveren met pa
Daley Blind (9 maart 1990) mag graag een beetje wedijveren met zijn pa, over wat ze hebben bereikt in hun carrière. Daley wint het qua interlands (99) ruimschoots, en ook werd hij vaker kampioen met Ajax: zeven keer. “Maar ik heb nog wat troeven achter de hand,” lacht Danny Blind dan. Hij won met Ajax in 1995 de Champions League en de wereldbeker.
De liefde voor Ajax zit diep in de familie. Heel diep. De wieg van Daley stond bijna in De Meer. Als klein ventje vergaapte hij zich geregeld aan de topvoetballers waarmee zijn vader op het veld stond. Jari Litmanen was hun buurman in Diemen. “Dus ik kwam wel eens over de vloer. Ik was nog heel klein, maar ik heb later de videobanden van 1995 grijsgedraaid.”
Eerder dit jaar nam Blind junior een record over van Litmanen: hij speelde tegen Benfica (2-2) zijn 43ste wedstrijd in de Champions League. Geen Ajacied kwam tot meer duels in dit toernooi. Het maakte hem trots. “Want Jari is een clublegende. Hij had ogen in zijn rug, hij wist zijn medespelers blindelings te vinden. Een heel complete nummer 10, zoals Ajax dat graag ziet.”
Videoboodschap
Voor de gelegenheid maakte Ajax een videoboodschap van Danny Blind voor zijn zoon, waarin hij hem feliciteerde met die mijlpaal. “Dat doet me veel,” zei Daley. “Ik word er toch wel een beetje emotioneel van. Hij heeft veel bereikt en ik heb heel veel van hem geleerd. Woorden van hem komen altijd wat dieper binnen.”
De belangrijkste woorden van vader tot zoon moesten toen nog komen, op het zwaarste moment in het (voetbal)leven van Daley Blind. In december 2019 zakte hij in de slotfase van de Champions Leaguewedstrijd tegen Valencia in elkaar. Na onderzoek in het ziekenhuis bleek hij te kampen met een ontstoken hartspier. Er werd onderhuids een inwendige defibrillator bij Blind aangebracht.
De prognose voor een rentree op het voetbalveld was aanvankelijk slecht. “De artsen kwamen vertellen dat ik waarschijnlijk moest stoppen met voetballen,” vertelde Blind in de tweedelige Videoland-documentaire Nooit meer stilstaan.
Het was zijn vader die hem hoop gaf. “Je zag iedereen in de kamer verschrikt naar mij kijken. Mijn moeder in tranen, mijn vrouw Candy in tranen, ik ook. Maar mijn vader bleef stoïcijns, hij gaf niet toe. Hij bleef aan de arts vragen: maar wat als...? En kunnen we niet dit doen of dat? Ik keek op dat moment zó naar hem op. Hij was zo sterk. Toen dacht ik: dit geeft mij ook hoop.”
De arts die hem weer een toekomst gaf als profvoetballer is Harald Jorstad, cardioloog van UMC. “Wat Daley doet, is knap en bijzonder,” zei hij in de docu. “Het is de grenzen van veilig sporten opzoeken op het allerhoogste niveau. Daar zijn heel weinig verhalen van bekend.”
Jorstad begeleidt ook Christian Eriksen die inmiddels weer voor Manchester United en het Deense nationale elftal speelt. Toen Eriksen vorig jaar tijdens de EK-wedstrijd Denemarken-Finland in elkaar zakte op het veld, zag Blind dat live op zijn hotelkamer gebeuren. Hij was met Oranje in voorbereiding op de EK-wedstrijd tegen Oekraïne en hij dacht acuut aan stoppen.
Drempel
Hij sprak langdurig met bondsarts Edwin Goedhart en met bondscoach Frank de Boer. Uiteindelijk nam hij de beslissing om toch te spelen. “Je trekt je voetbalschoenen weer aan, de wedstrijd komt dichterbij, het gaat weer gebeuren. Achteraf ben ik blij dat ik het heb gedaan. Als ik niet had gespeeld, was de drempel alleen maar hoger geworden om het later weer op te pakken.”
Onder De Boer won Blind in 2011 zijn eerste kampioenschap met Ajax. Er volgden nog drie landstitels op rij. Ook bij Manchester United won hij twee prijzen: de FA Cup en de Europa League, door in de finale Ajax te verslaan. In de vier jaar dat Blind weg was uit Amsterdam won Ajax niets meer. Na zijn terugkeer stond hij alweer drie keer met de kampioensschaal in zijn handen.
Erik ten Hag noemde Blind een ‘prijzenpakker’. Voor de trainer was hij een verlengstuk in het veld; de eerste opbouwer in de achterste linie. Een voetballer die het spel ‘leest’, zoals dat wordt genoemd. Uitmuntend aan de bal. Met Matthijs de Ligt vormde hij een sterk duo in het seizoen waarin Ajax een indrukwekkende serie neerzette in de Champions League. Een serie die in de laatste 8 seconden van de halve finales tegen Tottenham Hotspur strandde.
Plek kwijt
In het laatste jaar onder Ten Hag was Blind zijn plek in het hart van de defensie kwijtgeraakt aan de Argentijn Lisandro Martínez, een verdediger met meer snelheid en fysieke kracht. Blind werd linksback, maar Ten Hag zette het elftal zo neer dat diens kwaliteiten als opbouwer tot uiting bleven komen.
Onder de nieuwe trainer, Alfred Schreuder, kwamen vooral zijn defensieve tekortkomingen aan het licht. Schreuder slaagde er afgelopen half jaar maar niet in om het evenwicht te vinden tussen heel aanvallend spelen en als collectief verdedigen, met alle afspraken en taken die daarbij horen. Bij vrijwel elk tegendoelpunt van Ajax wezen de vingers van de critici echter naar Blind, die daar zijn buik vol van had.
Hij kwam uiteindelijk op de reservebank terecht. Dat leidde tot een vertrouwensbreuk met Schreuder. Blind viel in de laatste wedstrijd voor het WK nog één keer in, uit tegen Emmen, waarin Ajax een 3-1 voorsprong uit handen gaf. Blind was er met zijn hoofd niet bij, hij kon zich mentaal niet oprichten. Hij wist zelf al dat zijn leven als Ajaxvoetballer daar in Emmen na 333 wedstrijden als een nachtkaars uitging en liet zijn contract eind december dus definitief ontbinden.
