Basso wint Giro d'Italia

VERONA - Zo kan het dus ook. ''Ik heb nog geen moment gerekend,'' zei Ivan Basso vrijdag toen hij in de etappe over de Mortirolo de Ronde van Italië naar zich toe trok.

Recht vanuit het hart koersend, betoverde deze bekeerde ex-dopingdelinquent de afgelopen weken de wielerfans. Rekenen deed de kopman van Liquigas gisteren pas in de afsluitende tijdrit, die werd gewonnen door de Zweed Gustav Larson van team Saxobank.

Nu is de rit tegen het uurwerk nooit zijn specialiteit geweest, maar op weg naar de verlossende arena van Verona, waar de finish na drie weken Giro was getrokken, nam de 32-jarige Basso geen risico's.

Hij liet zelfs Jos van Emden van de Rabobank voorgaan. In de jaren dat Basso onder leiding van Bjarne Riis (CSC) jacht maakte op de eindzege in een grote ronde, werd minutieus gesleuteld aan elk detail van dit onderdeel van het vak.

Basso werd zo een keer tweede in een grote tijdrit. Alleen Jan Ullrich ging hem voor. Dat was in 2006 toen Basso de Giro won en vervolgens opging voor 'de dubbel', ook de Tour dus. Zover kwam het niet, omdat de Italiaan werd ontmaskerd als een van de dopingzondaars in de Operación Puerto.

De tijden zijn sindsdien veranderd. Je hebt geen grootse tijdrit meer nodig om de Giro te winnen. En ook geen topvorm bij de start. ''Die moet hopelijk nog komen in de laatste weken, zei de latere eindwinnaar voor de start in Amsterdam. Basso speelde het vooral klaar op basis van zijn sterke klimwerk. Hij won maar één rit (die naar de Monte Zoncolan), maar hij was overduidelijk de beste klimmer.

De kopman van Liquigas pakte de roze trui dus pas op de laatste vrijdag, als zevende leider in deze ronde. Dat zegt ook veel over deze zware Giro, die amper te controleren was door één ploeg. De anarchie en het spektakel heersten van de start in Amsterdam tot de finish in Verona. Wie de afgelopen drie weken de Italiaanse ronde op de voet heeft gevolgd, beseft pas hoe vreselijk saai de Tour de France de afgelopen tien jaar eigenlijk is geweest.

Basso had de beste ploeg van alle achter zich staan, maar die durfde hij ook pas in de laatste week uit te spelen. De Giro heeft de wielersport zijn menselijke maat weer teruggeven. Ook al was hij nog zo zwaar en merkte Tom Stamsnijder na de knotsgekke klimtijdrit naar Kronplatz snerend op dat 'als de organisator iedereen weer aan de doping willen helpen ze goed zo door moeten gaan.

Het gaf vooral aan hoe attractief de ronde in elkaar gestoken was. De Giro werd een uitputtingsslag, waarin elke dag de kansen keerden. Tot Basso uiteindelijk vrijdag de zaak in de plooi kon leggen.

De renners wezen openlijk de verregaande antidopingmaatregelen aan als een van de oorzaken van de open strijd. De voorzitter van de internationale wielrenunie Pat McQuaid kwam langs om te vertellen dat de nieuwe Basso en de oude Evans in zijn ogen voorbeelden zijn van 'schone' (dopingvrije) wielrenners.

Het is nu afwachten of de Ronde van Frankrijk net zo leuk wordt. In de Tour zijn de belangen groter en zal er dus wellicht meer gerekend worden. Nog een geluk dat Alberto Contador (Astana) en Cadel Evans (BMC) de ploegen niet hebben om de koers te controleren. Dus wellicht gaat de schone Ivan Basso (met Liquigas inclusief het talent Nibali) dit keer alsnog op voor de dubbel. (AD PERTIJS)