Weight Watchers trekt de stekker uit bijeenkomsten: ‘Ik dacht nét: nu gaat het lukken’

Het is een grote klap in de eeuwigdurende strijd voor een gezondere levensstijl. Weight Watchers stopt na vijftig jaar met de wekelijkse bijeenkomsten. Vanaf 22 april kunnen WW-leden alleen nog terecht in een app. Nooit meer samen op de weegschaal. Het is het einde van een tijdperk.

Weight Watchers noemde het een kosten-batenanalyse. Het aantal deelnemers van de bijeenkomsten liep volgens het bedrijf – zonder cijfers te noemen – de laatste jaren terug, terwijl het gebruik van de app juist toenam, al helemaal tijdens de lockdown. En op de app, zo is de redenering, is het tenslotte ook mogelijk elkaar online te ontmoeten en tips uit te wisselen.

In Amsterdam waren vóór de pandemie dagelijks een à twee WW-workshops in de stad. Na corona kwam er één wekelijkse sessie voor terug, op de Middenweg in Oost. Afgelopen januari kwam daar een tweede bij, op de Willem de Zwijgerlaan in West. Daarom is het onverwachte besluit van WW juist daar rauw op het dak gevallen.

Maja Jankovic (51, WW-coach uit West)

“Het is de kracht van een groep, van gelijkgestemden. We willen allemaal hetzelfde: een gezonde levensstijl. In een groep ben je niet alleen. De members delen hun ervaring en halen daar kracht uit. Ook een coach zal niet oordelen, maar juist steunen: hup, weer oppakken en doorgaan. Veel members zijn al jaren bezig met afvallen voordat ze naar een WW-workshop komen. Ze hebben weinig zelfvertrouwen en zijn erg kritisch. Maar bij WW vinden ze juist erkenning: ik ben goed zoals ik ben, het is menselijk om soms een feestje te hebben en weer iets aan te komen.”

“Members gaan bij mij wel op de weegschaal, maar een-op-een, alleen met de coach. Ik deel dat niet met de groep, het is heel discreet. We vieren wel succes, maar als groep. De nadruk ligt ook veel minder op de weegschaal, en veel meer op leefstijl. Dat heeft WW de laatste jaren echt heel erg veranderd.”

“Het gaat om een mindset. Veel bewegen, goed slapen en ook genieten van gezond eten. Moeite doen om boodschappen te halen en een mooi bordje klaar te maken. En niet meer proppen of onbewust eten terwijl je telefoneert.”

“Het is verdrietig dat WW stopt met de workshops. In mijn workshop komen elke keer 20 à 25 members. Bij de grote WW Studio op de Overtoom kwamen er voor corona maar een stuk of vijf. Ik wil mijn groep van in totaal zo’n 35 members blijven steunen, als zelfstandig coach, dus daarom ben ik met stadsdeel West in gesprek om subsidie aan te vragen.”

_{[Tekst gaat door onder de foto]}

Carla Krabben (68, kinderbegeleidster uit Westerpark)

“Een schop onder de kont klinkt een beetje raar, maar dat is het wel. Een sessie is gewoon een goede stimulans. Je helpt elkaar als je in een dipje zit, of geeft tips. Bijvoorbeeld, als ik in de avond trek heb, wacht ik vijf minuten en vraag me af: heb ik écht trek, of is er iets anders aan de hand? Verveling, of iets op mijn werk? Als ik dan nog steeds trek heb, geniet ik ervan, zonder schuldgevoel.”

“Thuis heb ik geen weegschaal. Door de sessies sta ik er één keer per week op. Vaker wil ik ook niet, dan kan het een obsessie worden.”

“Een aantal jaar geleden ben ik twintig kilo afgevallen. Dat ging heel goed, en snel, en ik stopte met WW want ik vond dat ik genoeg was afgevallen. Maar daarna kreeg mijn moeder alzheimer, en had ik naast mijn werk ook nog de zorg voor haar. Dan laat je het eerder los, dat gaat vanzelf. Eigenlijk zou je juist dan naar sessies moeten gaan, want dan heb je de steun het hardst nodig.”

“Ik zie de bijeenkomsten als preventie. Ik ben goed gezond en wil dat graag blijven. Dat WW met de sessies stopt vind ik heel slecht. Je hoort ook geen reden waarom. Veel mensen zijn daar best kwaad over. Die app is wel goed en je kunt ook met elkaar chatten, maar of ik dat ga doen weet ik nog niet. Als Maja door kan gaan, blijf ik zeker in haar groep.”

_{[Tekst gaat door onder de foto]}

Cora Woerde (57, leerkracht uit Slotermeer)

“Ik hoor het ook van medecursisten: alleen online werkt niet. Dat is toch te anoniem. Als je het echt serieus wilt doen, moet je naar de sessies. Daar voel je toch een soort verantwoordelijkheid naar de groep. Het is bijna een soort competitie. Het is niet zo dat je elkaars gewicht weet, maar je wilt voor de groep toch niet afhaken.”

“Vroeger had je grote zalen met vijftig deelnemers, dat was ook anoniem. Nu zitten we na afloop nog met z’n vijftienen en samen aan tafel en heb je beter contact. Dan hou je het ook beter vol, dat doe je ook voor de coach. Het is toch ‘vreemde ogen’.”

“Op een zeker moment heb je een bepaald gewicht bereikt, maar daarna komt eigenlijk het moeilijkste: dan mag je weer iets meer eten en moet je een goed evenwicht gaan vinden. Dus als je het goede gewicht hebt bereikt, heb je WW eigenlijk het hardst nodig.”

“Ik maak weleens het grapje: eigenlijk is het een soort AA voor mensen met een eetprobleem. Het blijkt ook uit onderzoeken: afvallen gaat het beste in een groep. Net als bij sporten of wandelen. Het sociale aspect is heel belangrijk. Dus ja, ik baal dat ze ermee stoppen. Ik hoop echt dat het op een andere manier gaat lukken.”

“Het belangrijkste voor mij is niet meer esthetisch, het gaat mij nu om gezond oud worden en vooral je gezond voelen. Daar heb ik die sessies echt voor nodig.”

_{[Tekst gaat door onder de foto]}

Ursula Koningverdraag (53, docent biologie uit Westerpark)

“Ik heb de sessies op dit moment nog niet zo nodig, ik zit in de beginfase en dat gaat altijd goed. Maar er komt een moment dat je denkt: het gaat lekker – en dan komt de klad erin. Dán is het belangrijk om naar sessies te gaan. Daar moet je op de weegschaal. In je eentje in de badkamer, denk je al snel: ‘Ach, niemand die het ziet.’”

“De sessies geven je ook het gevoel dat je het samen doet. Ik ben moslim, ik vergelijk het met de ramadan. In een groep vasten is ook makkelijker dan alleen. Nee hoor, de ramadan maakt het echt niet eenvoudig om af te vallen. Je bent de hele dag aan het vasten, maar er is veel lekker eten in de avond, calorierijk, vet en zoet. Dan is WW juist nodig. Door WW ga je keuzes maken: je slaat iets lekkers over en iets anders eet je wel.”

“Dus dat de sessies stoppen is echt balen. Ik was net weer begonnen en dacht: nú gaat het lukken. Al heeft natuurlijk iedereen die begint dat gevoel.”

“Ik ben al vanaf 1986 bij WW, in al die jaren drie keer bij een workshop en wel vaker ook digitaal. Telkens een poos stoppen en dan weer terug. Het is leuk om te zien dat er veel recidivisten zijn. Mensen die je al heel lang niet gezien hebt, zijn er dan ook weer. Gewicht blijft toch wel een dingetje.”