Voor deze prijs is er geen restaurant in Amsterdam dat zo’n groots eerbetoon aan groente brengt als Cornerstore (9)

Culinair recensent Mara Grimm kon haar geluk niet op toen ze bij Cornerstore in Noord dineerde. De soul galmde uit de speakers, de groentegerechten spatten bijna van het bord af.

Ooit was het een ideale plek om iemand om te leggen, maar inmiddels lijkt de Papaverweg in Amsterdam-Noord een klein horecawalhalla te worden. De laatste toevoeging is Cornerstore, een initiatief van de mannen van Café Binnenvisser en De Klaproos. Het opende vorige jaar precies tussen twee lockdowns in. Eenmaal binnen zijn diezelfde lockdowns verder weg dan ooit. De oorlog, de inflatie en alle andere ellende trouwens ook: het is nog geen half zeven, maar het is afgeladen met jong publiek en de sfeer is uitgelaten. Er gaan volop flessen wijn rond, de bediening heeft er duidelijk zin in en Bobby Womack galmt uit de speakers.

Muziek speelt in deze minimalistisch ingerichte zaak dan ook een grote rol; achter de bar staat een kast vol vinyl, tijdens de tweede shift gaat het volume omhoog en nog later op de avond gaan de tafels regelmatig aan de kant. Aangezien op tafels dansen er als recensent helaas niet meer in zit, kom ik tijdens de eerste shift. Wie wat ouder is of rustig wil bijpraten, raad ik aan hetzelfde te doen. Bovendien: ga je niet uit je dak van de muziek, dan toch van het eten.

In de open keuken gloeit de houtskoolbarbecue en draait het hoofdzakelijk om groenten. Voor 39 euro bestel je het menu van zeven gerechten en twee bijgerechtjes dat volledig vegetarisch is, maar dat je eventueel kunt uitbreiden met vlees of vis. À la carte eten kan ook, al is de keuze dan beperkt.

Wij gaan voor het menu en bestellen los wat briochebrood dat op de barbecue is geroosterd en wordt geserveerd met geitenboter met zeewier. Verrukkelijk, en voor een beetje substantie bij de voorgerechten ook hard nodig. Stom dus, dat het voor 5 euro op de kaart staat en niet gewoon bij het menu is inbegrepen.

Fantastisch podium

Dat is meteen zo’n beetje mijn enige aanmerking, want wauw, wat wordt hier een fantastisch podium aan groenten gegeven. Verwacht extreem energieke en expliciete smaken, met – het blijft een trend – volop Aziatische invloeden. De meeste gerechten schep je zelf op side plates en worden per twee of drie geserveerd, waardoor je niet eindeloos aan tafel zit. Het tempo zit er dankzij de piepjonge bediening sowieso goed in.

We beginnen met tempura van gerookte bloemkool met ­spicy mayo en pickle van lotuswortel. Het rokerig ven de bloemkool, het pittige van de mayo en het friszure van de pickle zijn allemaal even uitgesproken, maar niets overschreeuwt elkaar. Dat is precies zo bij de bitterzoet-zure en spicy salade van koolrabi met Thaise basilicum en grapefruit die bijna van het bord knalt. Het mag duidelijk zijn: voor subtiliteit zit je hier verkeerd.

Net als we ons beginnen af te vragen of al die groenten en opvallend weinig koolhydraten wel substantieel genoeg zijn, komen er drie flinke gerechten op tafel. Alle drie totaal anders van samenstelling, smaak en presentatie. En alle drie een ultiem bewijs dat groenten stukken veelzijdiger zijn dan vlees of vis. Bimi van de barbecue met gefermenteerde chili, zwarte azijn en witte bloemkoolcrème zit vol contrasten en is nét niet te heftig van smaak. Knap. Het gerecht van shiitake met aardpeer en knolselderij is mooi aards, maar mist wat frisheid. Interessanter is de beetgare okra met zachtzilte codium (zeewier) en een net iets te dunne, lichtzoete sesamsaus. Ingetogener dan de andere gerechten, volwassener ook.

Rode sake

We sluiten af met twee nagenoeg onweerstaanbare desserts. Vooral de chocolade met sesam, peer en miso mag je niet missen. Op aanraden van de bediening drinken we er een rode sake bij; de twee hebben een bijna betoverende uitwerking op elkaar. Drank is hier sowieso een sterk punt, vooral voor liefhebbers van natuurwijn. Dat ben ik niet altijd, maar hier passen de wijnen perfect bij de keuken. Wat bovendien leuk is om te zien: het publiek lijkt volledig uit zijn dak te gaan van de wijn. Dat doen wij ook bij de fluweelzachte Il fait soif van Maxime-François Laurent van 7,50 euro per glas. Nog een aanrader: de ongecompliceerde en frisse chenin blanc van Domaine de Majas.

Al met al doet Cornerstore een beetje denken aan een jonge en wilde versie van restaurants als BAK en Choux. Dat zijn inmiddels volwassen zaken geworden waar je op zeer hoog niveau eet. Zo’n niveau hebben ze hier uiteraard nog lang niet, maar de potentie is er. Bovendien: geen restaurant in de stad dat voor 39 euro per menu zo’n eerbetoon aan groenten brengt en zo’n sfeer weet neer te zetten.

Bekijk ook ons overzicht: dit zijn volgens Mara Grimm de beste restaurants in Amsterdam.