Schitterend: Dzjengis Khan en Engelse gedichten ter ere van bier

Hans van der Beek doet elke dag verslag van feesten, presentaties en andere belangrijke bijeenkomsten in Amsterdam. Vandaag: opening van Bierwerf.

We staan aan de vooravond van The Amsterdam Beer Festival, afgekort TAB. Klopt niet helemaal, die afkorting, maar hij was te mooi om te laten liggen, alle begrip. Verder hebben ze flink zitten klussen om deze Bierwerf op tijd af te krijgen, dus ik gun de jongens van Homeland het beste.

Ik fiets het Marineterrein op, ruim voor de officiële opening. Ze zullen vast al een pilsje schenken.

Een jongeman in de bediening van Homeland vertelt dat de brouwerij zo uit de klauwen is gegroeid dat ze tweehonderd meter verderop een nieuwe zijn begonnen, in een enorme hal.

Nu hij het zegt. Verderop zie ik verlichting aan een gevel en mensen in de rij. Daar is het feest tot komende zondag.

In de loods hangen immense schilderijen en de taps zijn gemaakt van houten pallets. Bijzonder vrolijk en creatief allemaal.

Achter een bar staat een classic Amerikaanse pick-up (voor de kenner: een Apache 20), en dat ziet er schitterend uit, zeker met die enorme brouwketel in de achterbak.

De glazen worden dan weer wel gespoeld in een lullig, groen afwasteiltje. Ik hou daarvan.

Ik denk even een pilsje te bestellen, maar dat is zo eenvoudig niet. Vriendelijke jongeman: “Pils hebben we niet.”

Een blond dan? Vriendelijke jongeman: “Hebben we ook niet.”

Ik vind het nog best hard werken, zo’n bierbrouwerij van vandaag.

De vriendelijke jongeman oppert een spelt. Welja, een spelt. Doe ik ook eens gezond.

Jongeman naast me, terwijl vriendelijke jongeman een spelt voor me tapt: “Je moet een saison pakken. Spelt is de minste, dat zegt iedereen, maar dat heb je niet van mij.”

Ik dank hem, en even later dank ik voor mijn spelt, want ik heb het goed voor met alle mensen.

(Kwartier later: buurman had gelijk.)

Het officiële moment.

Bart Maes vertelt waarom we hier staan. In de Gouden Eeuw werd deze kade de Bierkade genoemd, want de VOC zorgde voor een biervat per bemanningslid. In één vat zat 150 liter bier.

Dan is dit wel een geschikte locatie, ja.

Daarna begint de kunstenaar van dienst, Jan Verburg, met zijn toespraak. Het gaat van Engelse poëzie en de daffodil naar Dzjengis Khan, en tussendoor een Engelstalig gedicht, behoorlijk vurig opgevoerd.

Al snel kijken mensen verbaasd om zich heen: waar gaat dit naartoe, en wie tikt deze man beleefd op de schouder?

Er volgen nog twee Engelstalige gedichten, een kleine tien minuten, gok ik.

Stomme verbazing kan echt door een loods golven, ik heb dat zelf gezien.

Schit-te-rend.

De bar blijft ondertussen gewoon open.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl.