Posterpraat

Paradise Drifters

Het is een gekend filmposter­cliché: een filmbeeld dat ­schuil­gaat achter de in forse kapitalen gezette filmtitel. In het bovenstaande geval zijn het de hoofdrolspelers Jonas Smulders en Tamar van Waning die verborgen zitten achter de filmtitel Paradise Drifters. Ze baden in tegenlicht; het geel en oranje kan worden gezien als een glimp van het paradijs. De (streepjesloze) afbreking van de filmtitel is opvallend – en niet alleen omdat Para ook straattaal is voor ‘gek’.

Nachtraven

‘De wereld komt met een klap tot stilstand. Je bent op jezelf aangewezen. De stad is donker en verlaten. In de verte brandt nog een licht.’ De voorstelling Nachtraven brengt de dansers van ISH Dance Collective en de musici van Het Balletorkest samen in coronatijd. Het is een voor­stelling over hoe je op jezelf wordt terug­geworpen als het leven plotse­ling tot stilstand komt. De fraaie, duistere poster is gemaakt door Studio DBXL, de vaste ontwerpstudio van ISH. “In Nacht­raven voel je de eenzaamheid van deze tijd,” aldus Marco Gerris, artistiek leider. “Van Stravinsky tot Lauryn Hill, van bijzondere duetten tot ongekende solo’s. Alles wat je niet verwacht, komt voorbij.” 

Het Concertgebouw

‘We zijn er weer!’ is de boodschap van deze campagne. Het Concertgebouw is weer open, met dit najaar maar liefst 330 concerten. Marco Borggreve fotografeerde sopraan Lilian Farahani (27 november in de serie Jonge Nederlanders) op het balkon en cellist Nicolas Altstaedt (21 november te horen met Beethovens cellosonates). De beelden werden eerder gebruikt in de seizoenscampagne rond het thema ‘Helden’. Maar Altstaedt doet eerder denken aan een fameuze (film)schurk; hij torst zijn cello boven zijn hoofd zoals Leatherface zijn kettingzaag op de poster van The Texas Chainsaw Massacre.

Amster­dam Droomt

De afgelopen maanden werkte fotograaf Marjolein van Damme met steun van het snelloket van het Amsterdams Fonds voor de Kunst aan haar project Amster­dam Droomt. Daarin draait het om Amsterdammers – jong en oud, uit alle stadsdelen – die niet bang waren in coronatijd, maar juist droomden.

De portretten kwamen terecht op tien posters, die komende week in de hele stad hangen. Voorbij­gangers kunnen hun mede-Amsterdammers zo op een ‘veilige’ afstand ontmoeten. Hun verhalen zijn middels een QR-code op de posters te beluisteren.

Steun de cultuursector

Op het postertje staan wat muzieknoten, een ganzenveer in een inktpot, een camera en een schilderspalet: allemaal iconen, in roze, geel en paars. Eroverheen staat ‘Steun de cultuursector’ – verder niets. Geen afzender, en ook geen rekeningnummer of een andere aanwijzing hoe je de cultuur­sector dan moet steunen.

Navraag leert dat het een uiting is van buitenreclame-exploitant Centercom zelf, die normaliter veel zakendoet met musea, distributeurs, uitgevers, pop­podia et cetera. Die hebben, aldus directeur Junin Boerma, ‘allemaal een enorme dreun gekregen door corona’. “De postertjes, die op vrije plekken hangen, zijn geen call to action. Ze zijn bedoeld als steuntje in de rug voor de sector.”

Paradiso

Er hangen twintig verschillende retro Paradisoconcertposters in de stad, van Pink Floyd (23 mei 1968) en Prince (29 mei 1981) tot Nirvana (25 november 1991) en D’Angelo (31 januari 2012) – wereldartiesten uit allerlei genres, die vroeg in hun carrière in Paradiso stonden.

De posters zijn gemaakt door huisvormgever Sander Puhl en zijn gebaseerd op de oude concertposters van Paradiso. De boodschap op de posters luidt: zonder geschiedenis geen toekomst. Paradiso wil nog vele jaren geschiedenis schrijven met legendarische concerten. Of dat kan is door corona echter onzeker. 

Grachtenfestival

Sinds 2016 gebruikt het Grachtenfestival in zijn uitingen dit fraaie beeld van een grachtengordelachtige plattegrond waarin een viool is verwerkt (daarvoor waren er ook varianten in omloop met een saxofoon en een tuba). Het is ontworpen door Bridget Bensdorp voor BBK/Door Vriendschap Sterker (‘hét communicatiebureau voor wereldverbeteraars’).

De posters voor de editie die vrijdag is begonnen worden enigszins ontsierd door de lompe banner. Maar die heeft wel effect gehad; er zijn al veertig concerten uitverkocht.

Rijksmuseum

De zomervakantie­campagne van het Rijksmuseum, die loopt tot de derde week van augustus, bestaat uit drie posters: erop afgebeeld staan de werken Roodsnaveltoekan (Aert Schouman, 1748), Kinde­ren der zee (Jozef Israëls, 1872) en De zeeslag bij Terheide (Willem van de Velde (I), 1657). De posters die aansluiten bij de programmering die het Rijks voor families biedt, zoals zomerworkshops (tekenen in de tuin, workshop in de Teeken­school) en rondleidingen, zijn vormgegeven door Irma Boom Office, dat ook verantwoordelijk is voor de huisstijl en het logo met de halve spatie tussen ‘Rijks’ en ‘museum’.

Het grote gebeuren

Op deze prikkelende poster staat een futuristische figuur voor het standbeeld van ­Dome­la Nieuwenhuis op het Nassau­plein. Om zijn middel draagt hij een houten omhulsel met een afbeelding van een socialistisch mozaïek. Helemaal onderaan staat in kleine lettertjes ‘Het grote gebeuren’. Enig speurwerk leert dat de poster er een is uit een serie van vier, die de fysieke weer­slag is van vier vervreem­dende performances van Frans van Tartwijk en Guda Koster, onaangekondigd uitgevoerd in Noord (Floradorp), Oost (Park Frankendael), Zuid (Zuidas) en West (Nassauplein). Ze zijn nog te zien op YouTube.

Bier

Het fraaie campagnebeeld van de tentoonstelling Bier – Amsterdam, stad van bier en brouwers is ontworpen door ontwerpbureau Thonik en wordt de komende weken ook op een aantal peperbussen geplakt, zodat ze eruit komen te zien als enorme, rode bierblikjes. De achter­grond van de poster is geel; volgens gedragsdeskundigen vormen geel en rood samen de ideale honger en dorst opwekkende kleurcombinatie – iets wat McDonald’s ook goed begrepen heeft.
Bier – Amsterdam, stad van bier en brouwers: t/m 1 november in Amsterdam Museum

No Justice No Peace

Uit solidariteit met de Black Lives Matter-beweging gaf het Stedelijk Museum Farida Sedoc de opdracht een affiche te ontwerpen. Het resultaat is No Justice No Peace, dat opgenomen in de collectie én voor 25 euro te koop is in de museumwinkel. Het is ook afgebeeld op een T-shirt dat wordt uitgegeven door zeven Amsterdamse labels: Daily Paper, Filling Pieces, Olaf Hussein, Patta, Smib, The New Originals en Sedocs eigen Hosselaer. Dat Sedoc de opdracht kreeg, is geen toeval; in haar werk brengt ze de dynamiek tussen cultureel erfgoed, politieke machts­structuren, geld en globalisatie-processen aan het licht in een sprekende en eigen beeldtaal.

Fantasywestern

In Bacurau combineren voormalig criticus Kleber Mendonça Filho en zijn producent en production designer Juliano Dornelles allerlei genres en toonaarden tot iets wat Mendonça zelf omschrijft als een ‘politieke fantasywestern’. Al die invloeden – excentrieke horrorfilms, spaghettiwesterns, wraaksaga’s, Cinema Novo, lowbudget science fiction – zijn ook terug te vinden in deze fraaie, getekende poster van illustrator Tony Stella en ontwerper Midnight Marauder: arthouse meets grindhouse. De verblindende zon komt van de poster van Wake in Fright (ook bekend als Outback). Ook zijn er referenties naar Andy Warhols Young Dracula, Carlos Diegues’ Bye Bye Brazil, Compañeros van Sergio Corbucci en Sergio Leone’s Duck, You Sucker!.

De Hermitage

Het portret van tsarina Maria Fjodorovna, behangen met enorme parels, hing vóór corona ook al in de stad als aan­kondiging van de tentoonstelling Juwelen! – Schitteren aan het Russische hof in de Hermitage. Maar de poster zag er destijds iets anders uit; de Hermitage heeft de heropening namelijk aange­grepen om een nieuwe huisstijl te introduceren. In de oude huisstijl stond ‘Hermitage Amsterdam’ rechts verticaal, met een klavertje tussen beide woorden. Kenmerkend voor de nieuwe visuele identiteit, ontwikkeld door het Amsterdamse ontwerpbureau Studio Berry Slok, is het woordbeeld HERMITAGE, gezet in het lettertype Cako. In het monogram is boven­dien de band tussen de Hermitages in Amsterdam en in Sint-Petersburg gevisualiseerd.

De Parade

Normaal gesproken hangen de posters van de Parade door de hele stad, maar dit jaar niet; de 30ste editie van het theaterfestival is afgelast vanwege de coronacrisis. Om toch nog iets van inkomsten te generen en ervoor te zorgen dat het rondreizende festival volgend jaar wél weer in het Marten Luther Kingpark kan neerstrijken, zijn er in de webshop van de Parade zeventien historische posters te koop. Ze zijn gemaakt door de gerenommeerde ontwerpers Ruud van Empel en Marten Jongema; sinds 2012 is de Mexicaanse kunstenaar Luis Rios-Zertuche, die in 2009 afstudeerde aan de Rietveld Academie in de richting VAV, verantwoordelijk voor de officiële Paradeposter.