Op deze dansschool leren dochter Daphne (41) en vader Harry (71) al twintig jaar de chacha

De openzwaaiende deur biedt een vluchtige blik op gekleurde lampjes en wiegende silhouetten. De snipper muziek die we opvangen lijkt een flard uit een andere tijd: een klassenavond begin jaren tachtig, een Amsterdamse fuif met langspeelplaten. Maar binnen in dit gebouwtje aan het Bilderdijkpark, dat overdag dienstdoet als speeltuinvereniging en buitenschoolse opvang, is het gewoon een zondagavond in 2023.

Op klapstoeltjes rondom een linoleum dansvloer wachten veelal twintigers en dertigers tot de beginnerscursus van de Amsterdamse dansschool Ballroomdansen.nl begint. Witte, handgeschreven naamplaatjes op hun borst. Aandachtig, soms wat bedenkelijk, volgen ze de prestaties van de gevorderde cursisten die voor hen aan de beurt zijn. Oudere, ervaren dansparen zwieren voorbij. Zacht schuivende zolen op het zeil. De gekleurde spotjes aan het systeemplafond werpen groene en rode schaduwen op de vloer. Dit is de kleine groep ‘diehards’ die na een beginnerscursus doorgaat voor zilver of goud.

Te midden van hen staan dansdocenten Daphne Schrik-Bruno (41)en haar vader Harry Bruno (71). Ze demonstreren de paso doble, een nieuwe dans in het cursusaanbod. Daphne geeft aanwijzingen door haar headset: “Draai, dans, draai, dans, zij, sluit, zij, sluit. Vijf, zes, zeven, sluit! Appel twee, drie, vier.” Bij de eerste tel volgt de uitroep ‘appel!’ en een ferme stamp. Dames boren ferm hun halfhoge hakje in het linoleum.

Enorm streberig

Dansschool Ballroomdansen.nl is al twintig jaar actief in Amsterdam. Daphne Schrik-Bruno bestiert het bedrijf met haar vader Harry, allebei geboren en getogen in de hoofdstad. Daphne begon al op haar vierde dansen en probeerde van alles uit: ballet, tapdansen, showballet en linedansen. “Toen ik elf was, stal stijldansen uiteindelijk mijn hart. Er zijn alleen maar weinig elfjarige jongens op de dansvloer te bekennen. Gelukkig wilde mijn vader graag met mij dansen. Ik was enorm streberig, wilde alle passen leren en perfect uitvoeren. Mijn vader moest daar even aan wennen, maar deed enthousiast mee.”

Harry neemt een slok van zijn pijpje bier en knikt. “Ik ben ook maar een simpele, Hollandse jongen. Bij elke dans moest ik even bedenken: hoe begon die quickstep of die rumba nou ook alweer?”

Jarenlang dansten Daphne en Harry elke zaterdag van twee uur ’s middags tot twee uur ’s nachts. “We kregen zelf les, dansten voor en assisteerden onze toenmalige danslerares Gré Tool. Van haar heb ik heel veel geleerd over het vak,” zegt Daphne.

Nadat ze haar opleiding toerisme afrondde, besloot ze in 2002 samen met haar vader een dansonderneming te beginnen: Ballroomdansen.nl. Vader Harry, een ondernemer in hart en nieren, had daar meteen oren naar. “Ik was eigenaar van een computerbedrijf en veel bezig met websites. Internet stond op dat moment nog in de kinderschoenen, maar ik had meteen door dat we het via die weg moesten aanpakken. ‘Ballroomdansen.nl, vind je dat wat?’ vroeg ik, toen we een naam voor de dansschool zochten. Daphne vond het prima. Meteen de domeinnaam aangevraagd. Die was toen nog nergens vastgelegd.”

Dansscholen dragen veelal de naam van de eigenaar of de dansdocent, zoals Oostveen, Kluver of Mittelmeijer. Ballroomdansen.nl klinkt weliswaar niet poëtisch en ademt niet de charme van een familiebedrijf, maar blijkt wél de eerste website te zijn waarop je terechtkomt als je op ‘ballroomdansen’ googelt. “Dat verklaart waarom veel jongeren ons weten te vinden. Die zoeken op hun mobieltje. Het is daarom de perfecte naam,” legt Harry triomfantelijk uit.

91 cursisten

Harry en Daphne geven aanvankelijk les in het buurthuis Jacob Maris en later in een zaaltje op het Columbusplein en in Het Sieraad aan de Postjesweg. “We begonnen met een handvol cursisten en nu zijn het er 91. In de loop der jaren hebben we de dansschool uitgebreid met privélessen, les op locatie, workshops en demonstraties,” vertelt Daphne.

Al twintig jaar staat ze vrijwel dagelijks met haar vader op de dansvloer. “Ik vind het heel bijzonder dat ik mijn passie met hem kan delen. We begrijpen elkaar zó goed en hebben aan één woord genoeg.”

Als Daphne niet met haar vader danst, doet ze dat met haar man Elmer Schrik (38). “We hebben elkaar op de dansvloer ontmoet toen hij bij mij op dansles zat. Inmiddels zijn we tien jaar getrouwd en hebben we een zoontje van zeven. Voorheen hielp mijn moeder ook mee op de dansschool, maar zij past nu op als ik aan het werk ben.”

Achter de bar staat Kylian van der Veld (31), die op zijn vijftiende zijn eerste dansles kreeg bij Ballroomdansen.nl. “Mijn moeder stelde als geintje voor om eens op dansles te gaan. Ik deed het écht en vond het heel leuk. Sindsdien ben ik blijven hangen.”

Samen met zijn vriendin Paula Baas (33), ook dansfanaat, helpt Van der Veld als vrijwilliger achter de bar en tijdens de lessen. “Doordat vrouwen vaker dan mannen alleen komen, spring ik vaak bij als danspartner, ook wel ‘assistent’.”

Carla de Jong (67), die kordaat glazen staat te spoelen, geeft een hoofdknikje naar een lange, witharige heer die met opgeheven hoofd voorbij zwiert. Zijn schakelarmbanden schitteren onder de spotlights. “Da’s Peter, mijn man. Hij heeft hier vier verschillende danspartners.”

Zelf kan De Jong met haar 33 jaar danservaring ook assisteren. “Dan dans ik gewoon als heer met een dame.”

De drie behoren tot het hechte dansteam van docenten, assistenten en demodansers dat Harry en Daphne helpt bij de lessen. Ook Wim Nieuwenhuis (78) is daar sinds zeven jaar bij betrokken. Meermaals steelt hij de show met Christine Leeseman (69). Geïntrigeerd volgen de ‘groentjes’ aan de kant hun dansbewegingen. Hij, rijzig postuur in blauwe lamswollen trui, zij kleiner van stuk in een blauwe strokenjurk. Lichtvoetig leidt hij haar de dansvloer over. Nu en dan voegt hij wat eigen inbreng toe en wappert gracieus, hoog boven hun hoofden, zijn hand met gespreide vingers.

Herhaaldelijk schiet Leeseman in een schaterlach als Nieuwenhuis, al die elegante ernst ten spijt, weer eens een onderkoelde Amsterdamse grap plaatst.

Nederlands kampioen

Leeseman danst sinds vier jaar bij Ballroomdansen.nl. “Nadat ik van borstkanker genas en een flinke knauw aan de bestralingen overhield, wilde ik weer gaan bewegen. Ik hou van muziek en van dansen, dus dit is voor mij de ideale combinatie om conditie op te bouwen. Omdat ik niet met een partner kwam, werd Wim mijn assistent. We dansen altijd samen, ook op de vrije dansavonden. Als bedankje krijgt hij wat lekkers van me te eten. Een loempiaatje, ofzo.”

Nieuwenhuis herinnert zich nog goed dat een vriend hem in 1995 meenam naar een alleenstaandenavond in Osdorp. “Eén probleem: je bleek er te moeten dansen en dat kon ik niet. We spraken met twee vrouwen af om op dansles te gaan. Die vriend haakte later af, maar ik bleef. Pas toen ik bij een dansschool in Amsterdam-Noord een stel fantastisch zag dansen, was ik echt verkocht. Dat was zó mooi. Ze bleken later Nederlands kampioen te zijn.”

Nieuwenhuis is sindsdien gefascineerd door ballroomdansen, heeft een collectie dansdvd’s en bekijkt op YouTube uitvoeringen en technieken van topdansers. Leeseman: “Die stuurt hij door naar mij. Tijdens de les proberen we dat na te doen.”

“Voor negentig procent volgen we de docent en voor tien procent geven we er onze eigen draai aan,” zegt Nieuwenhuis.

Achterin de zaal lichten de groene en rode knopjes van de stereo-installatie op. Harry morrelt wat aan de schuifjes en Daphne kondigt de dansles voor beginners aan. Die ademt de onschuld van een klassenfeest. Aarzelende passen, ingehouden spanning. Lacherige onhandigheid die plotseling omslaat in ernst en elkaar diep in de ogen kijken bij If you don’t know me by now van Simply Red. De blije lach als het lukt, als ze zomaar een Engelse wals dansen en het lijkt of de muziek ze optilt.

Charlotte Seelen (28) en Willem Berger (30) doen voor het eerst mee met een proefles. “We gaan trouwen en willen graag kunnen dansen op onze bruiloft. Charlotte heeft op stijldansen gezeten, maar ik kan het niet,” zegt Berger.

Seelen haalde verschillende certificaten stijldansen, maar wil haar vaardigheden wat opfrissen. “We hebben ons eerst maar eens ingeschreven voor een proefles, maar willen waarschijnlijk de hele beginnerscursus gaan volgen. Op 20 mei is de bruiloft, dus er is nog genoeg tijd om het te leren.”

“En dat is wel nodig ook,” lacht Berger.

Freek Aertssen (22) en Sara Luna Zorić (22) zijn al wat langer bezig en hebben vier lessen achter de rug. “We zitten alle twee op de toneelschool. Daar bewegen we elke ochtend volgens verschillende choreografieën. Het leek ons leuk om daarnaast te gaan stijldansen. De jive vinden we echt fantastisch. We zagen er filmpjes van. Die willen we heel graag leren,” zegt Aertssen. De twee kijken inmiddels uit naar de zondagavond. Zorić: “We stappen dan even in een andere wereld. Voor onze vrienden houden we het geheim totdat we goed genoeg zijn en we ze omver kunnen blazen met onze danskunsten.”

Sisi-film

‘Stijldansen is ouderwets,’ hoor je weleens. Maar de jonge Amsterdammers in dit eenvoudige zaaltje aan het Bilderdijkpark lijken het tegendeel te bewijzen. Daphne en Harry weten hun beginnerscursussen met zo’n veertien dansparen per keer elk jaar vol te krijgen. Daphne: “Dansen is tijdloos. Het zal altijd blijven. Er zullen steeds weer mensen zijn die dansen willen leren en daar plezier in hebben. Ze doen het om allerlei redenen: voor hun bruiloft, een gala, een Weens bal, als nieuwe hobby of om mensen te ontmoeten.”

De Weense wals groeide de afgelopen jaren enorm in populariteit, mede dankzij de nieuwe Sisi-film Corsage die in 2022 in de bioscopen te zien was. “Daarom zijn we de Weense wals-cursus gaan organiseren. Zo is ook onze beginnerscursus ontstaan. Er bleek veel behoefte te zijn aan een cursus die je in korte tijd de basisprincipes van stijldansen leert. Daar spelen we op in.”

Zo’n ‘spoedcursus’ was precies waar Sander de Jong (30) en Youri Arp (30) naar op zoek waren. “Youri’s zus gaat trouwen en op de bruiloft zal gedanst worden. Dat hebben we nooit eerder gedaan, dus wilden we het leren,” zegt De Jong.

Arp: “Mijn moeder heeft me ooit de cha-cha-cha laten zien, maar verder ging het niet. We hebben nu vier lessen gehad en het gaat al best goed. Daphne legt het duidelijk uit.”

De Jong knikt: “We denken er zelfs over om na de beginnerscursus door te gaan met stijldansen, zodat we het écht goed leren. Het is leuk om dit samen te doen. En er heerst een lekker ongedwongen sfeertje.”

Terwijl het stel zich weer op de dansvloer begeeft, spoedt Nieuwenhuis zich naar een paar dat volgens hem wat assistentie behoeft. Sluipend in het kielzog van de heer geeft hij aanwijzingen. Hij dirigeert de man uiteindelijk naar de kant en doet met sierlijke gebaren voor wat de bedoeling is.

Na de les blijven verschillende cursisten nog even hangen om wat te drinken of naar de dansers van de volgende les te kijken. Achter de bar zijn Carla de Jong en Paula Baas druk in de weer om iedereen te voorzien van frisdrank of een flesje bier.

Ook vader en dochter Bruno drinken altijd nog wat na afloop. Ze hechten veel waarde aan een goede sfeer. “Het is belangrijk dat mensen plezier beleven aan het dansen. Daarom maken we de lessen niet te ingewikkeld. Ik wil niet dat ze gefrustreerd raken omdat het te moeilijk is. In het begin kijken cursisten me vaak aan van ‘Wát zeg je nou? Ik heb een linker-en een rechtervoet, dat is alles wat ik weet.’ Maar na vier lessen zie je hoeveel ze al kunnen. En vooral: hoe blij ze kijken!”