Lunchrestaurant Kessens steekt bistroklassiekers in een uitstekend Scandinavisch jasje (7,5)

Culinair recensent Mara Grimm schoof aan bij lunchrestauarant Kessens, waar ze bistroklassiekers in een Scandinavisch jasje proeft. De eigenaren koesteren een liefde voor toast, dat is niet te missen, maar dat mag best wat minder.

Het blijft een heikel punt: de Nederlandse lunchcultuur. Werken we ’s avonds met gemak een vijfgangenmenu naar binnen, ’s middags komen we meestal niet verder dan een broodje kaas.

En dus is het aantal hoofdstedelijke restaurants dat tijdens de lunch vol zit beperkt. Ik ken genoeg restaurateurs die zich de afgelopen jaren in bochten hebben gewrongen om de lunch vol te krijgen. Beloftes dat je binnen 45 minuten weer op straat staat, stunten met menuprijzen, een glas champagne van het huis… het mocht allemaal niet baten.

Tót de laatste coronamaatregelen ingingen. Want sinds de restaurants om 17.00 uur hun deuren moeten sluiten hebben we geen keuze meer: wie uit eten wil, moét wel lunchen. Logischerwijs gaat Proefwerk de komende weken uitsluitend over lunches. Om direct over te stappen op drie gangen en een glas wijn, is misschien wat te veel van het goede, daarom begin ik met de gulden middenweg ­tussen een broodjeszaak en een restaurant: Kessens op de Rozengracht.

Goddelijk pasteitje

Deze lichte pijpenla is zeven jaar geleden geopend door Anna en Casper Holtkamp. Anna groeide op in Stockholm en dat zie je: het interieur is Scandinavisch sober en het sympathieke personeel loopt in gestreepte T-shirts met donkerblauwe schorten.

Ook de roots van Casper komen duidelijk terug. Hij is de zoon van banketbakker Cees Holtkamp en dat betekent dat zo’n beetje alle Holtkampklassiekers op de kaart staan. Van de onverslaanbare kroketten tot het goddelijke pasteitje met ragout en van het beste advocaatje van het land tot de ultieme citroen-­meringuetaart.

Daarnaast heb je eieren met truffelroom en bellini’s voor het ontbijt en sandwiches, klassieke uiensoep en salades voor de lunch. Er is een handjevol wijnen per glas, maar ook alcoholvrije bubbels en van ­harte aanbevolen huisgemaakte limonade.

Lakmoesproef

In principe bestel je hier één gerecht, maar om een beter beeld van de kaart te geven, nemen wij er twee per persoon. Voor de duidelijkheid: dat is te veel, maar ik wil graag meerdere gerechten bespreken. De Holtkampveteranen laat ik voor wat ze zijn; daarvan weten we allang dat de kwaliteit onovertroffen is.

We beginnen met oeuf ­mayonnaise, want deze Franse bistroklassieker is en blijft een ­ideale lakmoesproef. De eitjes zijn perfect gekookt en de mayo is prettig hartig dankzij de ­toevoeging van ansjovis. Wel had de consistentie wat dikker gemogen. Ook is het zonde dat de eitjes half bedolven worden onder drie enorme stukken toast; dat doet afbreuk aan de verder zo mooie presentatie en oeuf mayo is sowieso lekkerder met knapperig stokbrood.

Maar goed, de liefde voor toast blijkt hier onomstotelijk, want bijna alles komt óp of mét dikke plakken brood van Menno. Prima brood, daar niet van, maar het lijkt me een goed idee om meer gerechten aan te bieden zónder. Zelfs onze verder uitstekende melanzane alla ­parmigiana met flink dikke maar boterzachte plakken aubergine komt op geroosterd brood.

Het beste dat we proeven is zonder meer de toast Skagen. Deze Scandinavische topper is weliswaar vernoemd naar de Deense stad Skagen, maar werd ooit bedacht door de Zweedse chef Tore Wretman. Het bestaat uit garnalen aangemaakt met mayo, mosterd en dille.

Het oogt machtig, maar blijkt een fris en verslavend gerecht met een oppeppende smaak dankzij mierikswortel. Hier past die toast weer wél perfect bij. Punt van verbetering is de masago die is gebruikt als garnering. Dat zijn de eitjes van de lodde, die weliswaar goedkoper zijn, maar ook vlakker van smaak en minder knapperig dan bijvoorbeeld zalmeitjes.

Huisgerookte zalm

Ook de salade niçoise Swedish style kan ik aanraden. Dat ­Swe­dish style moet je vrij letterlijk nemen, want de mediterrane smaken die zo kenmerkend zijn voor een traditionele niçoise ontbreken. De tonijn is bijvoorbeeld vervangen door huisgerookte zalm en de smaak is door dille en crème fraîche veel noordelijker dan je zou denken.

Aantrekkelijk is het allemaal wél, ook dankzij de heldere ­kleuren en de goede bereiding van de afzonderlijke ingrediënten: de nog lauwwarme krieltjes, de haricots verts met precies genoeg beet en het zacht gekookte eitje on top. Prima – zeker voor 13,50 euro.

Na zijn er uiteraard taarten van Holtkamp, maar ook huisgemaakte kaneelbroodjes of ­crêpes. Daar komen we zeker voor terug. Want juist door dit soort details slaat Kessens een mooie brug tussen een broodje kaas en een restaurantlunch. Daarmee is het een uitstekende plek voor de beginnende luncher.

En dankzij Rutte en De Jonge is dat vanaf nu iedereen. Is die crisis toch nog ergens g­oed voor.