Korreltje zout
Je pizza uit een printer? ‘Over 10 jaar is het alledaags gebruik’
We geloven het niet zomaar: de zin en onzin van ons eten en drinken. Deze week: printvoedsel.
Een stel uit Amsterdam trekt binnenkort tijdelijk in het eerste ‘betongeprinte’ huis ter wereld, schreef Tubantia. Het deed me denken aan de eerste 3D-printpizza, een paar jaar geleden. Dat leek zo mooi, maar om nu te zeggen dat we massaal aan de geprinte quattro formaggi zitten...
Maar de ontwikkeling op dit gebied staat niet stil. Begin mei maakten de Wageningen Universiteit en de Technische Universiteit Eindhoven bekend dat 3D food printing een nieuwe fase ingaat met het onderzoeksproject Printyourfood. Het doel: gepersonaliseerd en gezond 3D-geprint voedsel in één poging geslaagd uit de printer laten komen.
De printontwikkeling kan volgens projectleider Maarten Schutyser uiteindelijk een gezonder eetpatroon stimuleren. Voor ouderen in een verzorgingstehuis, bijvoorbeeld: de een heeft meer eiwitten nodig dan de ander. “Met een printer zou je ook voor iedere sporter een eigen energiereep kunnen maken: een met meer eiwitten of met minder suiker. Goed als je spieren wilt opbouwen, of als je moet herstellen.”
Voedselprinten gebeurt al op kleine schaal, zegt hij, maar daarbij gaat het vooral om vorm en opmaak. Printprocessen waarbij gevarieerd kan worden met gezonde voedselsamenstellingen blijken vaak nog ingewikkeld. “Iets maken van beton is makkelijker; dat materiaal is altijd hetzelfde. Bij voeding heeft elk materiaal andere eigenschappen.”
Je ‘voert’ een 3D-tekening met alle informatie van het product aan de printer. Daarna wordt het product via een soort slagroomspuit laagje voor laagje opgebouwd. “Vergelijk het met de bouw van de Eiffeltoren: als de samenstelling van het bouwmateriaal niet klopt, zakt hij in.”
Op je wenken bediend worden in de supermarkt met een 3D-voedselprinter is vooralsnog toekomstmuziek. Of en wanneer dat mogelijk wordt, hangt niet alleen af van de technische ontwikkeling: een verzorgingstehuis moet het kunnen betalen, zegt Schutyser. “Maar ik denk dat het over tien jaar alledaags gebruik is.”