Fons vraagt zich af: geven moeders meer geld uit aan hun zonen?

We laten ons niet inpakken door marketingtrucs, smoesjes en verkooppraat. Onze eigen ombudsman spreekt zich uit. Deze keer: waarom je beter de shampoo met een prinses dan die met een autocoureur erop kunt kopen.

Iedere marketeer weet dat vrouwen meer betalen voor verzorgingsproducten dan mannen. Dit noemen wetenschappers de pink tax, een blauw scheermesje is goedkoper dan een roze. Wat ik hiervan leer: wil ik de goedkoopste shampoo, dan moet de verpakking zo mannelijk mogelijk ogen. In de Etos zie ik de welbekende paarse, haarvormige shampoofles van Andrélon, met een getekende autocoureur op de voorkant. Niemand wil het haar van een autocoureur hebben, lijkt me: platgedrukt door zo’n helm alsof hond Samson dood op je hoofd ligt. Het woord ‘kids’ onder de merknaam verheldert: het is niet voor mij bedoeld. Prijs: 4,99 euro. Niet misselijk, voor wat schuim in je haren. Daarnaast staat dezelfde paarse fles met een prinses en een eenhoorn. Prijs: 3,99 euro. Dit is geen pink tax, maar een blue tax!

Ik vraag aan een vriendin die een zoon én een dochter heeft of zij zulke prijs­verschillen herkent. “Ja joh, Kneipp Kids 2-in-1 Drakenkracht is goedkoper dan de roze prinsessen­variant. Terwijl de inhoud vrijwel hetzelfde is.” Ik pak Kneipp Kids erbij en zie dat beide flessen 200 milliliter aan ‘geen klitten, geen tranen’-formule beloven. Ook de blauwe FA Kids Pirate is goedkoper dan dezelfde hoeveelheid roze FA Kids Mermaid. Waarom?

Veelgemaakte ‘typefout’

Producenten van shampoo en badschuim voorzien hun afnemers alleen van een adviesprijs. Het zijn de winkeliers als Etos, Kruidvat en Albert Heijn die bepalen voor welke prijs het product in hun schappen komt te liggen. Op de site van Etos vind ik onder ‘veelgestelde vragen’ het algemene mailadres. Digitale medewerker ‘Annemieke’ reageert: “Het is inderdaad raar dat er een prijsverschil is van een euro. Het gaat hier om een typefout.” Een typefout die dan door velen is gemaakt, want Albert Heijn en andere aanbieders hanteren precies dezelfde blue tax.

Reclamebons Lode Schaeffer weet wel waarom. “AH en Etos denken dat vrouwen, moeders, nog steeds de weekboodschappen doen en die zouden meer geld willen uitgeven aan verzorgingsproducten voor hun zonen.” Bi-zar, en nooit iets van gemerkt, toch eens mijn moeder bellen. “Psycholoog Katherine Conger onderzocht in 2005 of ouders een voorkeur hebben voor een van hun kinderen. 74 procent van de moeders bleek dat te hebben, en 70 procent van de vaders – meestal cross-sekse.” Oftewel: moeders willen hun zonen verwennen met dure shampoo, dochters mogen blij zijn met een blok zeep.

Maar wacht, mijn vriendin vertelde dat de róze Kneipp juist duurder is. Volgens Schaeffer heeft dat dan weer met de oude marketingtheorie te maken: “Meisjes zijn meer met beautyproducten bezig, moeders weten dat en betalen er meer voor.”

Welke theorie ook opgaat: als kinderen al te maken krijgen met prijsverschillen gebaseerd op hun geslacht, en ouders dat onbewust voeden, kunnen we blijven strijden voor gelijke salarissen, maar roei je het ongelijkheidsprobleem nooit bij de wortel uit. Koop de goedkoopste shampoo, dan wanen we ons allemaal een prinses.