De favoriete (Gooise) plekken van Winston Gerschtanowitz

Restaurant

“Vroeger kwam ik al bij restaurant d’Antica in de Reguliersdwarsstraat. ­Voortreffelijk Italiaans eten en altijd reuring. De familie d’Antuono runde deze tent. Zoon Cami ontving ons altijd met open armen, al snel werden we goede vrienden. Later opende hij Cinema Paradiso, destijds de place to be. Kwam ik natuurlijk ook altijd. Vorig jaar in de zomer opende Cami restaurant Maximiliano aan de Brink in Laren, dus 24 jaar later zitten we weer samen. Ik kom hier heel graag. Het is een brug naar vroeger, naar Amsterdam.”

Het Gooi voor kinderen

“Je hebt de ‘watersporters’ die Amsterdam verlaten – die gaan richting Haarlem, naar het strand. En je hebt een groep die de stad verlaat omdat ze meer groen en ruimte willen. Wij behoren tot die laatste categorie. Mijn zoontjes Julian (12) en Benjamin (10) zijn zo veel mogelijk buiten, heerlijk. Voor ons huis liggen kriskras hun fietsen en hun mountain­bikes. Als ik Benjamin weer de goaltjes zie neerzetten in onze tuin, dan ben ik blij dat zoveel buiten kan. En we wonen dicht bij de hei, daar zijn we ook best vaak.”

Favoriete winkel

“Ik kom graag bij Loekie in Blaricum. Toen ik nog in de Kerkstraat in Amsterdam woonde, ging ik altijd naar Loekie in de Utrechtsestraat. Verrukkelijke broodjes. En nu zitten ze hier, dat is toch enig? Ik koop altijd veel te veel. Het allerlekkerst is de zelfgemaakte kipsalade.”

Dagelijkse boodschappen

“Ik maak altijd een rondje hier in Blaricum in het dorp: de bakker, poelier en de groentejuwelier. Ook kom ik graag bij Bij Jelle, een heel mooie bloemenwinkel. Je weet niet wat je ziet. Een beetje zoals Menno Kroon in de Cornelis Schuytstraat. Mensen komen van heinde en verre, zeker met kerst, om te kijken wat hij nu weer gemaakt heeft. Dat je denkt: dat kan niet waar zijn.”

Beste plek om te sporten

“Met René Froger spring ik regelmatig op de racefiets, dan doen we een rondje Gooimeer. Met een ander vriendengroepje mountainbike ik richting Lage Vuursche. We stoppen altijd bij een kleine, leuke koffietent met zo’n karretje midden in het bos. Daar kun je dan lekker een koffietje halen. Ook speel ik padel. Dat doe ik in Bussum, maar binnenkort kan dat ook in Blaricum. Mijn zoontjes hockeyen in Laren. Daar heb ik ook nog een tijdje gehockeyd, bij de veteranen. Maar omdat ik vroeger veel heb gehockeyd, heb ik last van mijn rug en lukt het me niet meer.”

Mooiste herinnering

“Tien jaar geleden verhuisden we van Amsterdam naar Blaricum. Op 1 april, het was een prachtige dag. Dat was toch best een dingetje, om de stad te verlaten. Voor Renate was het helemaal spannend, omdat zij nog nooit buiten een stad had gewoond. Later die dag zaten we tussen de dozen in onze tuin op een trappetje; er viel een straal zonlicht op ons. Toen voelde ik dat Renate om was. Vanaf dag één wisten we gewoon dat het goed zat.”

Terras

“De beste plek om witte wijntjes te drinken is bij Vis Atelier in Laren. Een viszaak, restaurant en wijnbar. We zitten daar lekker en iedereen komt vanzelf wel aanwaaien.”

Uitgaan

“Uitgaan doe ik natuurlijk niet meer zoals vroeger, toen ik nog in de iT en de RoXY kwam. Mooie tijden. Ik weet nog dat ik vanuit mijn huis in de Kerkstraat de RoXY zag afbranden. Nu die er niet meer zijn, ben ik blij dat ik het allemaal heb mee­gemaakt. Ik ga nog vaak uit eten in Amsterdam. Ik werk ook in de stad, ben daar zo’n vijf, zes keer per week. Maar door corona werk ik nu thuis. Hier heb ik ook een mooi kantoor. Soms denk ik: leg mij maar uit wat ik nog in Amsterdam moet doen. Het is hier heerlijk. En het mooie is: in 22 minuten ben ik al in Amsterdam-Zuid.”

Wil altijd nog...

“Een Apple Store in de buurt. Maar wie wil dat nou niet?”

Mooiste gebouw

“Ik vind de bibliotheek in Laren heel mooi. Niet dat ik er uren naar ga zitten te turen, maar toch maakt dat gebouw altijd even indruk. Wat ook heel bijzonder is, al ligt het misschien voor de hand, is het Singer Museum in Laren.”

Ik voel me Amsterdammer, omdat…

“Ik ben 43 jaar geleden geboren in het ­ziekenhuis in de Jacob Obrechtstraat, en ik voel me nog steeds Amsterdammer. Een Amsterdammer die in een buitenwijk van de stad woont. Zo voelt het.”