Boek behandelt de ‘afbraak in de hoofdstad in de 21ste eeuw’: ‘Waarom wordt er zoveel gesloopt?’

Kwam u samen op het idee gesloopte panden in kaart te brengen?

“Mijn collega Hanneke Ronnes kwam met het idee. Samen kaartten we een paar jaar geleden in Het Parool de toegenomen sloop in Amsterdam aan. Daaruit kwam amsterdamsloopt.nl voort, waar we inventariseren wat waar wordt gesloopt. Vorig jaar vroeg een uitgever ons of we dat konden contextualiseren: waarom wordt er zoveel gesloopt?”

Is sloop erg?

“Helemaal niet, dat hoort bij een stad. Wat wij onder de aandacht brengen, is de mate waarin, en dat de besluitvorming niet op orde is. Alleen monumenten en beschermde stadsgezichten zijn in Amsterdam niet vogelvrij, verder kan alles worden gesloopt, zonder vergunning, je hoeft het maar te melden. Centrale regie ontbreekt, zodat er sloopgolven ontstaan.”

Sloopgolven!

“In de jaren zeventig en tachtig was er veel sloopwoede, en sinds 2012, het eind van de recessie, is er weer zo’n golf. Nogmaals: op zich is sloop niet erg, maar de afwegingen zijn vaak niet goed. Door ons boek zijn er al raadsvragen gesteld, dus we hebben iets relevants aangekaart.”

U schreef het boek samen met archeoloog Ronnes, hoe is uw taakverdeling?

“We doen hetzelfde: we checken elke dag alle omgevingsvergunningen die de gemeente afgeeft, want dan zie je waar nieuwbouw komt, en dus waar kan worden gesloopt. En dan schrijven we erover.”

Van welk gesloopt gebouw zegt u: oei, dat is toch wel jammer voor de stad?

“Het Stationspostgebouw op het Oosterdokseiland, waar later nog het Stedelijk Museum en Club 11 zaten. Als het er nu nog stond, zou het nooit meer worden afgebroken.”