Wat Amsterdam mist: het paradijsvogelmuseum

Pittoreske grachtjes, duiven en het Rijksmuseum: Amsterdam is natuurlijk meer dan dat. De echte aantrekkingskracht zit hem in de bijzondere mensen. Het bekendste voorbeeld is Fabiola, die altijd was gekleed in uitbundige creaties van plastic bloemen, zilverfolie en teddyberen.
Zo hebben we er veel meer: modejournaliste Aynouk Tan, altijd in trouwjurk of Pinopak. De skatende blotebillenman. De travestiet die in string door de Kalverstraat liep (soms met wat balletjes uit zijn kont bungelend). Bas Kosters. Enthousiaste christenen bij het CS die roepen dat de wereld vergaat.

Maar waar gebouwen monumenten worden, schilderijen in museumcollecties komen en duiven zelfs een kernramp wel overleven, lijken deze mensen niet langer dan hun aardse leven te kunnen shinen.
Moet er niet een museum komen waarin de kleurrijkste figuren vereeuwigd worden, bijvoorbeeld in een wassenbeeldenmuseum?

Maar veel spectaculairder is het als geselecteerde Amsterdammers mogen kiezen of ze (eenmaal overleden) er in hun meest bijzondere/typerende ­creatie willen worden opgezet.

Heeft u een tip voor de schrijvers van deze rubriek? Mail naar wam@parool.nl