Voor mij had dat niet gehoeven, die renovatie van Cinecenter

Bioscoop Cinecenter is flink opgeknapt en dat vieren ze met de film Lady Bird in alle zalen en een borrel na afloop.

Voor mij had dat niet gehoeven, die renovatie. Cinecenter was altijd een beetje schmutzig. Ik hou erg van schmutzig en ben een groot liefhebber van vergane glorie in het algemeen.

In Cinecenter zag ik mijn eerste pornofilm. Het was begin jaren negentig en Deep Throat maakte een revival door als statement voor vrouwelijke seksuele vrijheid. ­Wisten wij veel.

Zat ik daar in een zaal vol studentikozen - Waterloopleinjas, tweedehands Stetson - volkomen serieus naar porno te kijken, en na afloop diepzinnig met elkaar nabespreken, met een pilsje en een jonge met ijs.

Dat is trouwens helemaal niet waar, bedenk ik me nu. Mijn eerste pornofilm zag ik in Den Haag. Vier tieners die vanuit diep donker Limburg helemaal naar de ambassade van Tsjechoslowakije afreisden voor een visum naar het IJzeren Gordijn.

En nu we toch in de grote stad waren, wilden we wel eens zo'n seks­bioscoop van binnen zien. Vier jongetjes giechelend naast elkaar, tussen de eenzame mannen her en der. De film heette Ik Ben Een Heel Stout Meisje.

Een ervaring. Kom daar nog maar eens om bij die armzalige tieners van nu, met hun internet.

Ik dwaal af.

Er staan bij Cinecenter zowaar podiumlampen voor de deur en de stoep is beplakt met rode loper. In de lange rij voor de Melkweg vragen ze zich vast af of ze niet voor het verkeerde feestje staan te ­vernikkelen.

Binnen in Cinecenter worden oesters geserveerd, het moet niet gekker worden. Ik zie witte kussens tegen de muur. Die waren er al, maar misschien is iemand er met een doekje overheen gegaan.

Toch even polsen bij de nieuwe directeur wat nou precies is opgeknapt. Romée Swaab: "We doen het in fases. De zalen zijn vernieuwd, met nieuwe bredere stoelen, en de vloer is aangepast voor een betere zichtlijn. Nu hebben we Dolby 5.1, maar Dolby 7.1 komt eraan, en ook een groter doek in zaal 1. En ik wil de eerste arthousebioscoop worden die CO2-neutraal is. Ook al ben je ondernemer, ik wil mijn steentje bijdragen."

De wereld is flink veranderd sinds Linda Lovelace.

Tijdens de borrel word ik aangesproken door een vrouw die mijn baan wil overnemen. "Wie moet ik daarvoor hebben?" vraagt Elsie Kanteman. Ik noem de naam van mijn hoofdredacteur.

"En verdien je er ook geld mee? Veel? Hoeveel?"

Kleine kanttekening: "Ik ben wel een beetje sjikker."

Excuus?

"Sjikker. Dat is dronken in het Jiddisch."

Mijn pensioentje is vooralsnog niet in gevaar, geloof ik.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl