Veel modellen dragen een jurk, sommigen ook een tas

'Hello Goddess' staat op de uitnodiging. Ik ben, lees ik, welkom in een wereld waar godinnen, prima donna's en moderne heldinnen allemaal samenleven. De Spring Summer 2019 Show van Fabienne Chapot.

Voor vrouwen die vrouwelijk durven zijn, zo vat ik het goed samen.

Op het Westergasterrein staat de langste rij van het jaar. Wel komen dienbladen met cocktails voorbij. Dat is bijzonder vriendelijk.

Boven de ingang is die Hello ­Goddess weer, nu roze verlicht.

Op de grond liggen grote vergulde schelpen, maar ik kan me vergissen.

Ik krijg een zilveren toegangs­bewijs. Field D, row 1. Field D moet ik nog even afwachten, maar rij 1 bij een modeshow: dan ben je dus de crème de la crème van de mode­wereld.

Meisjes lopen al filmend de zaal binnen. Dat zijn de vloggers. In de Zuiveringshal staat een ­gigantische oester, geopend. Chapot heeft ­duidelijk iets met schelpen.

Een paar stoelen naast me gaat een meisje zitten. Ik zie toch echt: field C, row 4. Volkomen naturel kijkt ze op haar telefoon. Daar moet je dan ook weer bewondering voor hebben.

Ik lees op de flyer dat we vrouwen vieren en omhelzen die 'boldly ­feminal' durven zijn. Precies, ja.

Maik de Boer loopt rond met een microfoon van Shownieuws. Hij draagt een streepjescolbert, korte broek en bordeelsluipers zonder sokken. Dat moest ik eens ­proberen.

Het meisje op de stoel naast me - piepjong, een blouse van jute, gok ik - wordt door De Boer voor de microfoon gehaald. Ik zit hier dus echt tussen de modecelebs.

Het licht gaat uit. Nou ja, behalve dan al die schermen van de mobieltjes. Echt donker wordt het in deze wereld nooit.

Uit de lucht zakt een model naar beneden, precies in de oester. Hoelang heeft dat arme meisje daar ­gehangen? Ze loopt voorbij. Ze draagt een jurk. En dat doen ­daarna nog meer modellen. ­Sommigen dragen ook een tas.

Lekkere muziek wel.

Daar is het model weer dat uit de lucht kwam. Zij sluit blijkbaar af, want het licht dooft.

Best snel.

Meteen daarna gaat het licht weer aan en beginnen ze opnieuw te lopen. Aan de wand achter de schelp zie ik verlichte ­letters: The Prima Donna.

Wacht, dan brandde zojuist vast The Goddess, want die letters hangen ernaast en zijn nu uit. Ik zie trouwens niet veel verschil tussen de lijn-Prima Donna en die van Goddess. Lekker zomers, allebei.

Even later branden de letters The Valentine. Ik geloof dat ik het door heb. Bij The Valentine is rood de overheersende kleur, dat nieuwtje kan ik vast verklappen.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl