Truffel is net als kaviaar: best veel theater

Ik heb een truffeltrauma, ik zeg het maar gewoon. Als jonkie bij deze krant zou ik eens voor het kerstverhaal met Robert Kranenborg, destijds chef van La Rive, op zoek naar een derde Michelinster, mee op vierdaagse reis gaan door Bourgondië en Bretagne, tijdens zijn inkopen voor het kerstmenu. Truffels hier, visje daar, wijntje hier en daar.

Toen kreeg ik auwa bij mijn knie. Een lullige ontsteking, bleek later, maar ik kon nauwelijks lopen en wist niet of het erger zou worden.

Een beeld dat een mens nooit vergeet: hoofdredacteur Matthijs van Nieuwkerk die op het bureau van collega Peter van Brummelen gaat zitten en zegt: "Peter, niet lachen, want hij zit vlak achter ons, maar ik heb wat leuks voor je."

Een dag later was de pijn al zowat weg, maar toen zat die jongen van Van Brummelen al aan de truffels in la douce France.

Truffels en ik zijn geen vrienden.

Vandaag vieren we de opening van het nieuwe seizoen. Al in de garderobe draaien ze Good Times van Chic, goed hard ook en zo te horen de maxisingle.

Op het menu staan allemaal hapjes die bites heten. Truffel op burrata, op een eitje, met rosbief en ook met vis en risotto of een aardappelkroketje, al heet dat ook allemaal chiquer dan ik het nu vertel.

Ook de kick-off gaat in het buitenlands. Chef Nadia Frisina: "So glad, so happy to have you all here."

Kroonjuweel van de avond is een witte truffel uit Alba, één heel onbeschadigd stuk van 130 gram. Hij staat bij de ingang onder een glazen stolp.

De eerste bite die voorbijkomt is sint-jakobsschelp met truffelmayonaise. Werkelijk heerlijk, alleen beetje jammer van die truffelmayonaise, maar ik moet er wel bij zeggen: ik ben een man van chili-loempiasaus.

Nu ik hier toch ben, wil ik wel eens van een specialist weten wat nou zo bijzonder is aan zo'n truffel. Laat ik het Frisina vragen, nog Italiaans ook, dus dat moet een mooi lyrisch verhaal opleveren.

En ja hoor: "De truffel is iets dat vuil is en onder de grond zit en alleen gevonden kan worden door honden of varkens. Het draait om grond, families, tradities. Zeker de witte, die kun je niet verbouwen. Het is als een diamant."

Ze hoorde van een jager hoe de honden worden getraind, als puppy al. Als de moeder melk geeft, doen ze kleine schilfertjes truffel rond de tepels.

"The smell of truffle, at the beginning of life."

Alleen voor dit verhaal al is de avond een feestje.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl