Stel, we willen een plein vernoemen naar een sportman

De voorzitter van de sollicitatiecommissie bladerde in zijn papieren, keek de kandidaat voor het burgemeesterschap bemoedigend aan en zei: "We willen u graag een bestuurlijk dilemma voorleggen."

De kandidaat reageerde gepast enthousiast: "Bestuurlijke dilemma's, die ken ik nog uit mijn vorige functie."

De voorzitter: "Stelt u zich eens voor. U bent burgemeester van deze mooie stad en uw voorganger heeft besloten een bepaald plein in een zeker stadsdeel te vernoemen naar een internationaal beroemde sportman die helaas van ons is heengegaan."

De kandidaat: "Dat klinkt als een opening. Ik zie meteen een fanfare voor me, een erehaag van pupillen, alle journalisten achter een hek en na afloop een groot feest met de hele buurt."

De voorzitter schraapte zijn keel. "Dat laatste wordt een probleem, hypothetisch dan. De buurt blijkt in dit voorbeeld helemaal niet enthousiast over de naamswijziging. En ook veel deskundigen uit de wereld van de stedenbouw, de architectuur en de geschiedkunde maken bezwaar."

De kandidaat keek verbaasd naar de commissie. "Is dat dan vooraf niet afgetast? Hypothetisch?"

De voorzitter begon licht te zweten. "Uw denkbeeldige voorganger was een groot bewonderaar van de beroemde sportman. Hij voelde zich ook verplicht tegenover de supporters en de familie. Er waren eerder bepaalde uitspraken gedaan. Toezeggingen, die gemakkelijk konden worden opgevat als een belofte. In theorie natuurlijk."

De kandidaat fronste zijn wenkbrauwen: "Welke beloften waren dat precies?"

"Dat een zeker sportstadion in deze stad de naam van de sportman zou gaan dragen."

De kandidaat: "En dat duurde langer dan verwacht? In theorie dan?"

De voorzitter knikte: "Gedoe over geld. Waar het altijd over gaat. Het werd pijnlijk. Er moest echt iets gebeuren. Toen kwam het bewuste plein in beeld. ­Allemaal bij wijze van denk­oefening, natuurlijk."

De kandidaat keek peinzend voor zich uit en zweeg.

"En nu het bestuurlijke dilemma," vervolgde de voorzitter hevig transpirerend.

"Inmiddels is dat sportstadion alsnog vernoemd naar de sportman. Dat plein hoeft dus niet meer zo vreselijk nodig een nieuwe naam te krijgen, maar na alle gedoe is er eigenlijk geen weg meer terug zonder reputatieschade en gezichts­verlies. In theorie dan natuurlijk."

De kandidaat stond op en keek de leden van de sollicitatie­commissie strak aan. "Dit is geen bestuurlijk dilemma, dit is een rampenoefening. Maar goed, we doen het als volgt: zondagochtend om zes uur worden de naambordjes verhangen. Geen enkele publiciteit vooraf, geen hoogwaardigheidsbekleders en vervang de pupillen voor de zekerheid door leden van mobiele eenheid. In theorie dan."

De voorzitter knikte tevreden en zette een vinkje in zijn papieren. "Goed, volgend punt. Het barbecueverbod. Voor of tegen?"

Reageren? patrick@parool.nl