Repelsteeltje is heerlijke familievoorstelling, maar ook wat flauw

In deze samenwerking tussen Don Duyns en Pieter Kramer bij Theater Rotterdam is het verhaal een mix tussen het sprookje Repelsteeltje en de Greet Hofmans-affaire, die draait om de alternatieve genezeres Greet Hofmans. Zij treedt toe tot de vertrouwelingen van Koningin Juliana om de slechtziende prinses Marijke – hier dus de blinde prinses – te genezen.

Het kleurrijke decor en de vele change­menten maken dat je niet níet vrolijk kan worden van deze familievoorstelling. Wart Kamps als gemene Repelsteeltje en Kim van Zeben als Juliana, zijn bovendien hilarisch.

Toch geeft de voorstelling in zijn geheel niet de voldoening die eerdere familievoorstellingen van Duyns en Kramer gaven. Waar de sprookjes van Grimm ook een duistere kant hebben (Repelsteeltje is immers echt een engerd) om de moraal invoelbaar te maken, worden hier de gruweldaden van Repelsteeltje en Prins Bernhard net wat te vaak weggelachen en valt het jolige einde plots uit te lucht.

Misschien vraagt de huidige tijd om betere en slimmere grappen? Want grappen over het verschil tussen arm en rijk, de malaise bij de Belastingdienst en de ultraseksistische Bernhard liggen in Repelsteeltje voor het oprapen.