Pretogen die het vonkenvuur van een brandstapel overtreffen

Mensen vertellen mij geregeld dat ze jaloers zijn op mijn baantje, maar dat komt omdat ze Jean-Paul Schaddé van Dooren nooit hebben ontmoet.

Ik leerde JP - ik mag JP zeggen, dat scheelt meteen een hoop ruimte in dit artikel - kennen, toen ik met deze rubriek begon. Al snel zag ik hem door de week vaker dan mijn vriendin.

Geen feestje in deze stad of JP staat ergens te schaterlachen.

Enorme rode baard en dito krullen, een snor met puntjes uit de tijd van Willem II-sigarenbandjes en pretogen die het vonkenvuur van een Scheveningse brandstapel overtreffen.

Hij was net begonnen met een sabbatical, vertelde hij, krap dertig.

Ik heb nog geen stap in Bar Broker gezet of de vraag is of ik een kopstootje wil. Ik bedank beleefd. Kort daarna staat een kopstootje voor mijn neus.

Ik moet rap & dalli aan het werk hier, zoveel is nu al duidelijk. Een uurtje in en uit, dat moet te doen zijn. Ik jakker mijn foto's erdoorheen en probeer JP naar een rustig plekje aan de bar te lokken.

"Heb je genoeg drank, Hans?"

Dat is Roger Bloem, co-oprichter. "Een biertje? Iets anders?"Ik bedank weer vriendelijk. Dit keer werkt dat zowaar.

Eindelijk heb ik JP naar een vredig hoekje.

Het zit zo: Cityguys heeft deze Horecava Street Take-over geregeld. Traditioneel gaan Horecavagangers naar de Wallen, maar ze moeten ook naar het Amsterdamse kroegleven.

De opkomst loopt niet over.

JP: "Dan zitten ze op de Wallen!"

Weer die schaterlach.

Ter zake. Cityguys is een website met tips over de beste horeca in de stad. JP: "Het begon uit frustratie vanuit vrouwenbloggersoogpunt."

Een woord om te onthouden bij Wordfeud.

"Allemaal high tea en dit en dat. Maar ik wil weten waar je het beste kunt eten. De beste burger, bloody mary, champagne. Wij zijn Amsterdammers en we houden van feest. Elke motherfokking dag een feest. Als je wilt weten waar het feest is, moet je bij ons zijn."

Inmiddels hebben ze een half miljoen bezoekers per maand. Een mannetje of vijf, acht Cityguys bezoekt twee à drie bars, restaurants per dag. Maar ze schrijven alleen over de vijf beste.

Bloem, inmiddels ook aangeschoven: "Anders is het zonde van mijn tijd. Als we alleen al op Insta zetten dat we er zijn, is dat genoeg om ons uit te nodigen."

Overdag hebben ze allemaal echt werk. Bloem: "Dit is allemaal voor de lol. Al die foodbloggers, hartstikke leuk, maar na een paar jaar moet je echt op zoek naar een baan."

Na twee uur sta ik buiten. Het kan nog net.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl