Ook paaldanseressen vallen wel eens van de trap

Ik zie zo snel nergens een garderobe, maar Anouk Blom is zo vriendelijk mijn jas wel even op te hangen in de dameskleedkamer. Daar heb ik niks te zoeken inderdaad.

Hoewel... hier bij de Pole Dance Factory in Noord maakt het ook weer niet heel veel uit. Om me heen wemelt het van de jonge meisjes, enkel gekleed in hun ondergoed en dan druk ik me nog netjes uit. Sommigen hangen ondersteboven.

De open training loopt op zijn eind, zo meteen is de officiële opening. De spiegelzaal loopt leeg, de meisjes gaan zich aankleden en mij doen ze daar een groot plezier mee. Op mijn leeftijd weet je al snel niet meer waar je kijken moet.

De jongens van de cocktailbar hebben ruzie met hun mixtafel. Een decoratieplaat aan de voorkant is los en gaat ook niet meer vast. "Nu kan iedereen mijn benen zien," zegt de barman en dat is een goede grap.

Anouk is opnieuw behulpzaam en stelt me voor aan Monica van Beek, binnenkort deelnemer aan het WK Paaldansen voor 50+. Eindelijk iemand die ik normaal kan aankijken zonder angst voor een tik op mijn schouder van de zedenpolitie.

Monica vertelt dat ze twee keer Nederlands kampioen is geweest en zevende op het vorige WK. "Máár zevende, zeggen sommige dan. Maar je zit wel mooi in de top tien van de wereld! Zo is het wel, hè."

Ik beaam dat.

"En als ik die jonge meiden zie, denk ik: je moet het mij nog maar eens nadoen, als je twee keer je huidige leeftijd hebt."

Hier kan ik dan weer niet echt goed over oordelen. Niks mooiers dan nakaarten over sport, maar het ontbreekt me gewoon even aan kennis.

Een meisje komt de spiegelzaal binnen, huppelend op één been. Paaldansblessure? Sylvana: "Niet eens. Van het trappetje gevallen." Dat overkomt paaldanseressen ook gewoon natuurlijk, dat vergeten mensen wel eens.

Het wachten is op het woordje van de eigenaresse en de eerste act. Dus sta ik daar, bij een kamervullende spiegel, waar elegante minimeisjes om me heen graag en vaak in kijken, best eenzaam.

Ah, reuring.

Eigenaresse Tatjana van Onna vertelt over de kale ruimte en hoe ze daar met zijn allen dit moois van hebben gemaakt. "Nou ja, met name mijn ouders."

Applaus voor de ouders.

Ze hoopt met de Pole Dance Factory het niveau van het paaldansen in Nederland verder zal stijgen, en dat iedereen na de les blijft voor een hapje of een drankje. "Want paaldansen is niet alleen sport, het is een lifestyle."

Tijd voor de eerste act.

Puur turnen is het, zeker, zeker.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl