New York Times verbaast zich over ‘Nederlands ritueel' dropping

‘We kunnen wel zeggen dat de Nederlanders het opvoeden iets anders aanpakken,’ probeert Ellen Barry de scoutingtraditie te duiden. ‘Bij een dropping worden groepen kinderen van vaak niet ouder dan een jaar of 11 in het bos achtergelaten. Bij wijze van uitdaging moeten ze zelf zien hoe ze terug komen. Vaak gebeurt dat niet voor een uur of twee of drie ‘s nachts.’

Op de bijgaande foto’s is een aantal kinderen te zien dat geblinddoekt en in scoutingtenue op de achterbank van een personenauto zit. Rare jongens, die Hollanders.

Niet dood laten gaan

Volgens het artikel leren Nederlandse kinderen zo niet teveel van volwassenen te verwachten en problemen zelf op te lossen. “Je laat je kinderen gewoon los in de wereld,” legt de Nederlandse schrijfster Pia de Jong aan de Amerikanen uit. “Je let er natuurlijk wel op dat ze niet dood gaan, maar verder laat je ze het wel zelf oplossen.”

Lollige Twitteraars zijn maandag aan de haal gegaan met het artikel, en sturen berichten rond over hoe ze onderweg moesten vechten met wasberen, tijdens een dropping hun eigen urine moesten drinken en hoe Nederlandse kinderen die te laat terugkomen van een dropping worden geschonken aan België. ‘Dat is waarom we geen grote roofdieren meer hebben in Nederland,’ schrijft iemand. ‘Die zijn allemaal opgegeten door kinderen.’

Lekker niksen

Nederland staat er de laatste tijd al goed op in de Verenigde Staten. Het chique blad Time reserveerde vorige week ruim 1100 woorden om verschillende wetenschappers een pleidooi te laten houden voor een ander oud-Hollands gebruik. Een schuldgevoel is niet langer nodig als je op de bank ploft in plaats van naar de sportschool fietst. Weet dat je een nieuw nationaal exportproduct in de praktijk brengt. Niksen. Het mag weer.