Mijn dochter deed haar naam eer aan

Op de vele ­gefilmde ­fragmenten van feestende Ajaxsup­porters die dinsdagnacht mijn telefoon vulden, ontdekte ik tot mijn verrassing mijn bloedeigen dochter. Ja, dat was ze, Gioia, ze deed haar naam volle eer aan: dansend, springend, ­gillend, juichend, blij om wat natuurlijk een doelpunt van Ajax moest zijn.

In de mensenmassa sprong zij in het oog door het oude maar nog steeds frisse rood-witte Ajaxshirt. Een origineeltje, 'type ABN Amro', lang geleden gekregen van Jari Litmanen, die jongen met de donkere stem die af en toe bij haar thuis op bezoek kwam om een hapje mee te eten.

Het was verbazend en ontroerend tegelijk. Thuis was Ajax onontkoombaar vaste kost, maar naar mijn idee stond dat los van het supporterschap: een vader die werkte voor de club, daar te lang en intensief mee bezig was, veel van huis, op weg voor het goede doel binnen wat feitelijk maar een baantje was.

Zo'n ­situatie kan ook tot afstand en zelfs afkeer leiden, maar blijkbaar wortelde zich toch supporterschap in haar. In de moeilijk jaren, die waren er ook, verdedigde zij haar vader als een leeuwin boos en hard naar Ajax. Ook ontroerend.

Zelf keek ik thuis naar ­Madrid-Ajax, ver weg van vreugdebereide massa­bewegingen in rood en wit. Zittend op de bank en in goed ­gezelschap hief ik vier keer in progressieve emotie mijn armen de lucht in.

De eerste keer met het angstige gevoel dat het te vroeg was, de tweede keer met ingehouden hoop: er kon nog zo veel gebeuren. De derde keer met overtuigingskracht en bij het vierde Ajax-doelpunt schreeuwend als een supporter. Het viel niet erg op, de mensen om mij heen juichten ook.

Later in de nacht voerde de sociale media een golf van beelden van de massale blijdschap die in veel Amsterdamse kroegen en cafés ontplofte, en met daartussen, dansend, juichend, blij en op grote golven van geluk, mijn bloed­eigen Gioia.

David Endt is schrijver en columnist van Het Parool. Hij was ruim dertig jaar verbonden aan Ajax, eerst als speler, later als perschef en teammanager. Lees al zijn columns.

Reageren? d.endt@parool.nl