Michael Caine houdt van Youth en komt daarom opdraven in Cannes

'Vijftig jaar geleden was ik voor het laatst in Cannes met Alfie,' zei de 82-jarige Engelse acteur Michael Caine tijdens de persconferentie. 'De film won een prijs, ik kreeg niets, dus ben ik nooit meer teruggekomen. Maar van deze film houd ik zo veel, dat ik overal mee naartoe zou gaan. Of ik win of niet kan me in dit geval helemaal niets schelen.'

Caine speelt de hoofdrol in Paolo Sorrentino's uiterst theatrale tragikomedie Youth. Het is de opvolger van La grande bellezza, waarmee Sorrentino twee jaar geleden in Cannes naast alle prijzen greep, maar die hem wel de Oscar voor beste niet-Engelstalige film opleverde.

Caine is geweldig op dreef als Fred Ballinger, een gepensioneerde dirigent met prostaatproblemen, die met zijn jeugdvriend Mick in een zeer luxe Zwitsers kuuroord verblijft.

Modervette Maradona
Mick werkt er aan het script voor zijn 'filmische testament', een Tibetaanse monnik probeert al jaren tevergeefs te zweven, een miskende Hollywoodster leest Novalis, de moddervette Maradona (een lookalike) houdt op spectaculaire wijze een tennisbal hoog, Miss World is oogverblindend mooi. En intelligent. De apathische Fred doet niks, en hij houdt voet bij stuk dat hij zijn beroemdste compositie - Simple songs - niet zal opvoeren op de verjaardag van prins Philip, zoals koningin Elizabeth zo vurig wenst, in een schitterend gefotografeerde, lyrische evocatie van schoonheid en vergankelijkheid, eenzaamheid en intimiteit.

'Ik vind het een optimistische film,' zei Sorrentino op dezelfde persconferentie. 'Ik heb hem gemaakt om mijn eigen angsten te beteugelen.' Caine zei dat hij vier weken had geoefend om een orkest te dirigeren. 'Na de opnames kwam de eerste violiste naar me toe. Ze zei dat ik veel beter was dan de dirigent die vorige week voor haar stond.' Hij vindt het goed dat Youth jongeren eraan helpt herinneren dat zij op een dag ook oud zullen zijn. Met een grijns: 'Dit is wat er met je gebeurt. Helemaal vanzelf. Dus wen er maar vast aan.'