Met Dorrestijn en De Haan is het geen straf om vogeltjes te kijken

De grauwe klauwier, het smelleken en de braamsluiper, het zijn namen die tot de verbeelding spreken. Toch had Lips nog nooit van ze gehoord. Maar nu De Baardmannetjes van Max zijn teruggekeerd op tv gaat er een heel nieuwe wereld open.

Lips, niet direct een enthousiaste vogelaar, gaat eens in de week plat voor de avonturen van vogelbewonderaars Hans Dorrestijn en Nico de Haan. Een merkwaardig duo, dat vinden de mannen zelf ook: kenner De Haan en Dorrestijn die zichzelf, zoals we dat van hem gewend zijn, niet spaart: 'Ik ben een beroerde vogelaar, een sukkel.'

Maar wel eentje met passie. Gisteren zagen we hen door weer en wind ploeteren door het 'oergebied' Bargerveen. Dorrestijn tegen De Haan: 'Gaan we met dit weer überhaupt wel een vogel zien? O, misschien? Ja, jij bent altijd optimistisch.'

Als stoute jongetjes, verstopt achter een muur­tje, bespiedden de mannen een jonge koolmees die in een boomholletje werd gevoed. En ook de geelgors zorgde voor een fijn gevoel.

Alleen het puttertje, het vogeltje met het talent een groot geluks­gevoel bij Dorrestijn teweeg te brengen, liet zich niet zien. 'Maar wie haar ziet,' klonk het, 'zal de rest van zijn leven naar dit weelderige vogeltje terugverlangen.'

Toch, een verloren dag was het niet. Bij het open haardvuur dichtte Dorrestijn hoe zo'n treurige tocht er uit zou zien: 'Verloren vogeldag/houtduif/ kraai/ekster/vink/ekster/kraai/houtduif'.

Lips blijft uitkijken naar het puttertje.

Han Lips is tv-recensent van Het Parool. Wilt u reageren op dit artikel? Dat kan! Scroll (een beetje) naar beneden of stuur een mail.