Mensen die afwijken? Kom maar naar Ruigoord

Drie generaties bloemenmeisjes en de vierde komt eraan, in een draagzak. Grijze mannen met buttons en knotjes uit de tijd dat dat nog cool was. Heel veel ­blote voeten. Het zonnetje schijnt.

Ruigoord, het blijft schitterend.

Tijdens het festival Vurige Tongen wordt de nieuwe dichtbundel gepresenteerd van Hans Plomp, ­coryfee op vele terreinen, kraker van Paradiso en de Melkweg, ­founding father van Ruigoord en auteur van het standaardwerk ­Uit Je Bol, met de voor- en nadelen van zowat elke denkbare drug.

En nu is er dan Dit Is De Beste Aller Tijden, een bloemlezing van zijn ­oeuvre. Van Plomp hoefde het aanvankelijk niet, die bundel. "Zonde van al die bomen. Al die stapels van mijn laatste vijftien bundels in het magazijn van mijn favoriete uitgeverij."

In de bundel staat ook zijn levensschets. Die was te mooi om te laten liggen.

Plomp: "Er staan dingen in - ik wil niet zeggen dat ik me schaam, maar als 18-jarige was ik een duistere puber die zich een weg naar de top masturbeerde."

Later kwam het gelukkig allemaal goed, dankzij Provo, drugs en reizen. "Je kunt lezen hoe ik me van 18-jarige macho-eikel opwerk tot 73-jarige macho-eikel."

Ook anderen spreken mooie woorden. Oud-muze Aixia de Villanova: "Wij van de harem zijn trots op je."

De dichter zelf: "Er zijn zoveel exen van exen, dat we een vakbond van kutzwagers hebben opgericht."

Iris Frei, de huidige muze, toch even op haar strepen: "Ik beloof je dat ik ervoor zorg dat je geen persiflage van jezelf wordt."

En Hedy d'Ancona: "Ik behoor wel tot zijn harem, maar ik ben geen ex." Goed dat ze dat even erbij zegt, vind ik.

Een ontroerend moment: mede-kraker en schrijver Gerben Hellinga leest voor uit de bundel, maar dat gaat lastig, zijn handen trillen hevig. "Als ik onder druk sta, wordt het erger. Die dingen gebeuren, dat moet je accepteren." Tijdens het tweede gedicht moet hij het opgeven. Plomp omhelst hem. "Lieve makker. Dat je nog nerveus wordt na al die jaren op toneel."

Het eerste exemplaar is voor Albert Heijn, kleinzoon van, en financier van het boek. Plomp haalt het boek tevoorschijn uit de veelkleurige linnen tas om zijn schouder. ­"Albert, je bent de Peggy Guggenheim van Hans Plomp."

Daarna nog snel het festival­terrein op. Kinderen spelen met opengesneden autobanden, je kunt kralen rijgen, je gezicht laten beschilderen en natuurlijk is er de tent met het bordje 'Lekker Afrikaans trommelen'.

Onlangs was er in de deze krant discussie of er nog plek is voor mensen die afwijken van de norm. Kom maar naar Ruigoord, tijdens Vurige Tongen bijvoorbeeld.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl