Schuim
Kiezelstenen en hoge hakken zijn voor vrouwen een dingetje
Hans van der Beek doet elke dag verslag van feesten, presentaties en andere belangrijke bijeenkomsten in Amsterdam. Vandaag: Het Masquerade Bal van Moët & Chandon.
Over het grint voor Huize Frankendael ligt een zwarte loper, verlicht door vuurkorven. Een geblinddoekte ballerina doet oefeningen, strijkorkestje erbij, en in een boom hangen tientallen champagneglazen.
Binnen, in de kamer links, is het eerste fotomomentje. Een halfnaakt model, volledig in goud gesprayd, zit op een fauteuil tussen een pianist en een opgezet hert - beiden geblinddoekt. Champagneflessen, bedekt met kaarsvet. Onbestemde oude foto's. Kijk aan, en ook twee geblinddoekte pelikanen.
In de volgende kamer worden bezoekers geportretteerd. De rij is lang, het strijkorkestje helpt. Tegen de muur staan een jongen en een meisje, uiteraard geblinddoekt en met een lekker verveelde blik.
Dit is allemaal heel, heel erg ontregelend.
Sprakeloos
Het is het bal masqué van Moët & Chandon. In 36 andere landen wordt vandaag een vergelijkbaar feest gevierd. Aanleiding is de Formule 1-coureur die 49 jaar geleden op 11 juni voor het eerst een fles champagne leegspoot na een overwinning. Die fles was van Moët & Chandon.
Ik loop de achtertuin in, en ben sprakeloos. Hoge doeken, beeldschone mannen en vrouwen, en wat zo'n maskertje al niet doet met de sfeer meteen. Broeierig, fin du siècle, schitterend.
Het motregent een beetje, eventjes, maar niemand kan het schelen, dat ziet er juist mooi uit in de bundels licht overal. Regen als sfeer.
Alleen: kiezelstenen en hoge hakken zijn voor vrouwen een dingetje, hoor ik hier en daar. Terwijl ik dit opschrijf, komt een prachtige jonge vrouw naar me toe, weer die blinddoek, en ze zingt een aria voor me, hand op mijn schouder. Daarna schrijdt ze heen. Van dit alles raakt een man even behoorlijk van slag, weet ik nu.
Wat Masquerade Ball van Moët & Chandon
Waar Huize Frankendael, Middenweg
Wie Bob Bron, Florian Rottmann, Martijn Nekoui, Jan Jansen, Georgina Verbaan, Jetteke van Lexmond, Bo Maerten, Ferry Doedens
Wanneer vrijdag 10 juni, van 21.00 uur tot 02.00 uur
Drank en spijs ****
Sfeer *****
Hans (brilletje) moest het doen met een masker aan een stokje
Eyes wide shut
Het is tien voor twaalf, een gong gaat. Iedereen verzamelt bij een stellage met een doek eromheen. Silhouetten van gemaskerde en gevederde mensen, champagneglas in de hand. De frequentie van de gong neemt toe.
Dit is Eyes wide shut live. Dadelijk om twaalf uur rukken alle vrouwen hun toch al minimale jurken van het lijf en storten ze zich op de mannen naast hen, uw verslaggever voorop. Overal krioelende lijven en een strijkorkestje.
Een vrouw naast me: "Zeker! Laten we dansen door het doolhof!" Ik zal daarin meegaan; alles voor een leuk stukje, tenslotte.
De lichten doven, klokslag twaalf. Het doek valt weg en een vrouw zingt een aria die ik niet ken, maar niet minder mooi is. Een balletdanser danst met een pop.
Oké, dat met die jurken en krioelende lijven wordt het niet. Kniesoor. Wel urenlang dansen en nog meer champagne. Dit is het feest van het jaar.
Tips? Mail naar schuim@parool.nl
