Khalid Jone van We Are Here: 'Wij willen informatie'
De ongedocumenteerden van We Are Here vielen deze week op met een 'vergiskraak'. Het pand aan de Weesperzijde dat ze wilden kraken, bleek al bewoond. Zegsman Khalid Jone reageert op zes kritische stellingen.
1.
We Are Here is een groep die bestaat uit criminelen, die gewone Amsterdammers uit hun huizen jagen.
Khalid Jone: "Wat op de Weesperzijde is gebeurd, is verschrikkelijk, een horrorscenario. Het was absoluut niet ons plan. We hadden eigenlijk een pand in het centrum op het oog, maar deze twee mannen gingen op eigen houtje op zoek naar een andere plek. Niemand weet waarom. We hebben ze inmiddels uit de groep gezet, want dit is niet waar wij voor staan. Ik wil heel graag mijn excuses aanbieden aan de bewoners."
2.
Dat We Are Here geen gebruik wil maken van de 24-uursopvang is ondankbaar.
"Laat duidelijk zijn dat we het initiatief voor de 24-uursopvang op prijs stellen. Daar zijn veel dakloze mensen mee geholpen. Maar niemand vertelt ons hoe de opvang eruit komt te zien en wat de voorwaarden zijn. Krijgen we wel juridische hulp en onderwijs? We hebben geen idee. Het is niet dat we er niet heen willen, we willen informatie. Je kan niet zeggen: hier heb je een huis, ga er maar in. Als mens wil je weten wat er in dat huis is."
"Een ander punt is de termijn van anderhalf jaar. Wat gebeurt er daarna met ons als er nog geen oplossing is? Ook dat vertelt niemand. In de Havenstraat mochten we destijds zes maanden blijven. De juridische hulp kwam pas na drie maanden op gang, dus er was vaak niet genoeg tijd om iets te bereiken. Toch werden mensen daarna weer op straat gezet of in detentie genomen. Dat willen we niet meer."
3.
Voor deze mensen is geen toekomst in Nederland. Ze moeten zich melden bij de Dienst Terugkeer & Vertrek en kunnen daar opvang krijgen.
"De meesten van ons zijn daar al eens geweest. Ik ook. Negen maanden zat ik in de vbl (de vrijheidsbeperkende locatie waar mensen worden ondergebracht voor ze worden uitgezet, red.) in Ter Apel. Daarna werd ik zonder opgaaf van reden de straat op gestuurd. Na een paar maanden rondzwerven, heb ik me aangesloten bij
We Are Here."
4.
De leden van We Are Here zijn niet alleen ongedocumenteerden, maar ook krakers en statushouders die geen betaalbare woning kunnen vinden.
"Soms kloppen er dakloze Nederlanders bij ons aan. We kunnen tegen hen niet zeggen: je bent niet welkom. Dat zou de wereld op z'n kop zijn. Sommige mensen sluiten zich bij ons aan terwijl ze een eigen agenda hebben, maar het is lastig om alles in de gaten te houden. En de Nederlandse krakers helpen onze groep te overleven en beschermen ons, bijvoorbeeld als er demonstraties zijn van extreemrechtse activisten."
5.
De huizenmarkt in Amsterdam is oververhit, mensen staan jarenlang op de wachtlijst voor een woning. Jullie wonen hier gratis.
"Mensen moeten boos zijn op de regering, die het probleem van de huizenmarkt niet oplost, niet op ons. Het is niet zo dat wij een huis krijgen van de gemeente. Wij moeten de wet overtreden voor onderdak. Daar ben ik niet trots op, maar we kunnen niet anders. Dan slapen we op straat."
6.
Op straat slapen hoeft niet: er is een bed-bad-broodopvang.
"Klopt, maar wat biedt die ons? Om negen uur in de ochtend moet je alsnog de straat op. Ik hoop dat mensen kunnen inzien dat het asielsysteem niet sluitend is. Er worden fouten gemaakt. Mensen slapen op straat. Het zou rechtse politici sieren als ze naar de praktijk kijken in plaats van naar hun eigen standpunten."
Wie is Khalid Jone?
Wie het nieuws over We Are Here volgt, kon niet om hem heen: Khalid Jone, woordvoerder van de groep ongedocumenteerden die afgelopen week de gekraakte woningen in de Rudolf Dieselstraat moest verlaten. De 34-jarige Soedanees met lange dreadlocks stond cameraploegen te woord, ging in gesprek met lokale politici en probeerde te bemiddelen toen leden van de groep een pand aan de Weesperzijde wilden kraken, dat al bewoond bleek te zijn.
Jone is afkomstig uit Darfur, een provincie in West-Soedan, en kwam vanwege oorlog in 2002 als asielzoeker naar Nederland. Hij heeft een dochter van 10 met zijn Nederlandse ex, maar werd keer op keer om verschillende redenen afgewezen voor asiel. Na omzwervingen langs verschillende azc's en het uitzetcentrum in Ter Apel sloot Jone zich in 2013 aan bij We Are Here.
Hij werd al snel woordvoerder van de groep. Niet omdat hij er ervaring mee had; Jone stak zijn vinger op toen iemand opperde dat het handig was een woordvoerder te hebben. Sindsdien is hij voor de buitenwereld het gezicht van de groep.
Hij heeft bewust gekozen om niet anoniem de illegaliteit in te gaan. "Ik vecht voor vrijheid. Leven in illegaliteit zou betekenen dat ik de wet moet overtreden, daar kies ik niet voor."
