In De Ronde Venen hebben ze dringend import nodig

Hans van der Beek doet elke dag verslag van feesten, presentaties en andere belangrijke bijeenkomsten in Amsterdam. Vandaag: oprichtingsfeest Veenwind.

Ook in De Ronde Venen hebben ze het goed voor met de wereld. Een groep bewoners, ik vermoed zomaar import uit Amsterdam, maakt zich sterk voor lokaal opgewekte, schone energie. Daarom hebben ze een eigen energie­coöperatie opgericht, Veenwind.

Wel een erg goede naam.

Vorige week waren ze bij de notaris, deze maandagavond vieren ze hun oprichtingsfeest in Abcoude.

Ik ga met de trein; mijn bijdrage is nu al geleverd.

Maar daarna.

Ik weet, het is makkelijk, alles buiten de ring meteen wegzetten als Drenthe/Zimbabwe/inentingen, maar ik ben van huis uit een enorme provinciaal, dus daar doe ik niet aan mee. Maar karistus, wat is dat Abcoude een zwart gat na zonsondergang.

Nog lang geen bus en de taxi moet helemaal uit Amsterdam komen. Dan kan ik net zo goed lopen.

“We zijn een dorp, meneer,” zegt de man die toevallig mijn kant op moet en mij een kwartier door een nieuwbouwwijkdoolhof navigeert.

Ik bel aan bij een schitterend en toch klein en schattig herenhuis – helemaal Abcoude dus. De speech is al begonnen.

Op een enorme ronde tafel staan kopjes koffie, thee, lege champagneglazen en schalen met koekjes.

Ik hoor de wethouder Duurzaamheid praten over randvoorwaarden en slagschaduw en het creëren van draagvlak. Sommige mensen ­vragen nu eenmaal: neem ik het rendement van zonnepanelen mee mijn graf in?

Het officiële moment dan. De wethouder en de voorzitter van ­Veenwind zetten een enorme ­televisie aan. Daarop verschijnt de website van Veenwind.

Applaus.

De wethouder en de voorzitter geven elkaar een hand, zo hoort dat bij een officieel moment. “Jullie mogen elkaar omhelzen!” roept iemand met een camera.

“Maar dan zie je de website niet meer,” roept een vrouw, zeer alert.

Het slotwoord is voor de voor­zitter. “Dit is een feestje en mijn vrouw is jazzzangeres. Daarom zingen we twee liedjes die te maken hebben met wind en zon.”

De eerste is Blowing in the wind. We zingen allemaal mee. Ik mag wel zeggen: uit volle borst.

Het volgende nummer, Sunny side of the street, haakt wat minder aan.

Ik maak een foto van de wet­houder, Kiki Hagen, en de twee mannen naast haar. Eentje is samenwerkingsversneller. Ik vraag Hagen of ze niet baalt dat zij die titel niet heeft.

Samenwerkingsversneller: “Hij is al geclaimd.”

De andere man op de foto is van de fractie GroenLinks/PvdA. Pieter Kroon: “Wij werken hier samen.”

Samen? En dan nog altijd in de oppositie?

Kroon: “Het CDA vond ons te groen.”

In De Ronde Venen hebben ze dringend import nodig, maar daar kun je gewoon op wachten, altijd.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl.