Het begint langzaam een beetje griezelig te worden

Het is het Genevergenootschap, met een g, daar begint het al. Jenever is een lekker drankje, vooral met ijs of om ergens een tic op te geven. Genever is Hans Wiegel. Dat is drinken op kamertemperatuur, met de pink omhoog.

Het genootschap houdt haar voorjaarsborrel en er komen drie nieuwe ambassadeurs bij: jong, fris en een vrouw. Ze hebben zelf ook wel in de gaten dat er wat moet gebeuren met het imago.

Het welkomstdrankje is een zoete mix met jenever en ik heb nog geen stap gezet in de bar-lounge van Grand Hotel Amrâth - uitstekende geneverplek - of er staat al een ober met een dienblad voor mijn neus. Ik zie vijf kleuren genever. Ik pas nog even.

Mijn vader was een groot jeneverliefhebber, en cognac als er iets te vieren was. Jammer, Dries van Agt, commandeur van het genootschap, is gestrand op weg hiernaartoe; ­iemand sprong voor zijn trein. Een glaasje jonge toasten met de grote Dries: mijn vader had een kaarsje opgestoken in zijn graf.

Daar is Robert Kranenborg. Met een tapbiertje. Kijk, die man heeft verstand van spijs en drank. "Een lekker koud biertje. Héérlijk."

Jawel, maar voor je het weet zit je hier dan gelijk aan de kopstoot. De connaisseur: "De avond is nog jong, hè."

Het zonnetje schijnt, ik sta in een briesje bij een open raam, op het podium krijgt Hammondorganist Bas van Lier gezelschap van Hans Dulfer op sax, en de genever laat zich smaken.

We gaan inaugureren. Mede-oprichter Peter Wybenga: "Lieve vrienden, dit is alweer de 22ste voorjaarsborrel, en wat een schitterend weer hebben we gekregen van onze ambassadeur Piet Paulusma. Applaus voor Piet!"

Applaus voor Piet.

Voorzitter Huub van Doorne: "Verspreid het woord! We hebben al een prachtig product, nu hebben we ambassadeurs nodig. Bijzondere mensen. Mensen zoals u. Topmensen."

Het begint langzaam een beetje griezelig te worden, maar daar is de meneer met het dienblad weer en bovendien begint de gelofte.

De voorzitter: "Op de kunst van het genieten!"

Victor Reinier, Bas van Lier en Barbara Barend: "Op het genevergenootschap!"

Kelkjes in de lucht.

Toch nog even naar Barend, de witte raaf in dit gezelschap. Je zou eerder haar vader hier verwachten.

Barend: "Eerlijk gezegd wist ik niet waar ik ja tegen heb gezegd. Ik zag een lijst met leuke namen. Maar ook wel weer leuk, de enige jonge vrouw tussen al die mannen in blauwe jasjes."

Drinkt ze überhaupt wel eens jenever? "Nooit. Ik drink eigenlijk nooit sterke drank. Ik heb nu twee jenever op en ben al over mijn taks."

Grote grijns. Oh ja, nu zie ik het.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl