Helemaal los tijdens het Filmbal in Eye

Bij het pontje staat een man te wachten. Glimmende lakschoenen, bijzonder hoog water - en geen sokken. En ook een hoed. En een baard, maar goed, dat kan altijd.

Zo meteen begint aan de overkant in Eye het Filmbal, het Boekenbal voor acteurs, dus verzamelen allemaal mensen die er heel erg uitzien als acteur zich bij het pontje, in de motregen.
Hollywood aan 't IJ.

Met die plek, Eye, is niks mis natuurlijk. Mooie plek, nog mooier uitzicht. Beneden is het nog lang rustig, maar boven, die dekselse trappen op naar Zaal 1, is er al snel geen doorkomen aan. De apenrots. Daar staan de grote namen.

undefined

Al zie ik vooralsnog alleen Jeroen Spitzenberger. "Nee, dit hoeft geen Boekenbal te worden, geen circus, geen rode loper." Het Filmbal is juist bedoeld voor de mensen achter de schermen. "Acteurs zijn altijd al het visitekaartje. Het is leuk dat het hun avond is."

Ook leuk: de gimmick van de fotoshoot, een beetje feest kan niet meer zonder. Met zijn vieren in een jarenzeventigfotohokje of allemaal een masker van een beest, de variaties zijn eindeloos. Vanavond is de grap een achtergrond met ballonnen en dan springende setjes. Dat levert een vrolijke foto of vier op.

Aan de beurt zijn een man en vooral een vrouw, want die draagt een jurk die zo zwierig is dat het me toch hoogst zou verbazen als er daar zo dadelijk tijdens het springen niet eentje naar buiten floept. Biologisch en wiskundig onmogelijk.
Wij kijken, zij springen.
Alles blijft in het nette.
Tegen Spitzenberger, stomverbaasd: "Hoe kan dat?!"
Spitzenberger: "Ik denk Pritt-stift."

Na nog twee, drie teleurstellende sprongen, vraagt ik hen vriendelijk op de foto. Zij werkt bij Features Agency, hij is stylist. Nog een laatste vraag: "Hoe is het mogelijk dat..., dat..., dat..."
Samira Zwanenburg: "Klittenband. Sorry, mannen. Tip van deze stylist."
Het feest komt helemaal los. Joost van Bellen draait de perfecte mix van Drake en Erykah Badu - laat ik me vertellen - en net zo makkelijk E.L.O. en Nine to five. En dat met uitzicht op 't IJ. Dit is allemaal heel erg Boekenbalwaardig.

En dan dit. Ik sta te wachten op het toilet, behoorlijk lang. Er heeft hier iemand behoorlijk getafeld, denk ik nog. Uiteindelijk verlaat een man het toilet en ik doe de deur open. Maar die is dicht, op rood. Huh? Ik ben toch niet gek, denk ik, en rammel aan de deur. Waarop nog een man het toilet verlaat.
Vaak over gehoord, nooit live meegemaakt.
Schitterend.