Heel veel Jari's in de rij bij signeersessie van Litmanen

Een naam voor je pasgeborene kiezen is een heikel, zo niet levensgevaarlijk proces. Geef je kind een te zouteloze naam (Willemijn, Maarten) en het eindigt op de basisschool in de verdomhoek, om de pubertijd vervolgens door te brengen met doortrapt scootervolk in tochtige Bijlmerkelders.

Maak het te contemporary (Vosseline-Jamai) en je kind wacht een pijnlijk leven met een naam als een prikkeldraadtattoeage: bij voorbaat genadeloos gedateerd.

Nee, wie op zeker speelt vernoemt een baby naar een grootheid. Zo een die iedereen wel waardeert, danwel adoreert. Zoals Beyoncé, Nelson Mandela, Prince. Óf Jari Litmanen.

Dat laatste deden tientallen ouders die vandaag bij Scheltema hun nieuwe boek van Jari willen laten signeren. Zij -vooral vaders- staan daarvoor met honderden andere fans nerveus in een rij te dralen tot ze aan de beurt zijn. Hun zoons beleven ondertussen een lichtelijk schizofrene middag: zij zwenken emotioneel zichtbaar tussen enorm nieuwsgierig naar hun naamgenoot én enorm verveeld.

Want Litmanen zit op de vierde verdieping van Scheltema, en voor de fans aan de beurt zijn worden zij met behulp van strategische afzetpaaltjes op doorgewinterde Eftelingwijze door de boekhandel geleid. En hee, dat is toevallig: precies langs stapels voetbalboeken!

Het is een chaos. Een medewerker probeert over de luidspreker zo voorzichtig mogelijk te brengen dat "eventueel niet iedereen" aan de beurt komt en dat Litmanen dat alvast "heel jammer en vervelend" vindt.

Niet zo jammer en vervelend als alle aanwezige vaders, met ongesigneerde boeken onder de arm. Zij trekken hun getergde kroost centimeter voor centimeter door de winkel, en gooien daarbij speels beloftes in de rondte over uurtjes vertier op de iPad in de trein naar huis.

Dat klinkt nou niet per se als de ultieme papadagbesteding. Maar: heeft de voetballegende eenmaal routineus zijn krabbel in het boek gezet, dan is de missie geslaagd en volgt de euforie. Met knikkende knieën van de opwinding en tranen in de ogen lopen gelukkige fans de winkel uit.

Als kinderen zo blij slaan ze het boek nog even open. Hij staat er echt: de handtekening van Litmanen. "We stonden uren in de rij, maar het was uiteindelijk geweldig", lacht een dolblije vader, die even daarvoor zijn zoontje naast zijn idool op tafel zette (zie foto 6).

Dan, tegen zijn eigen kleine Jari: "Zo, dan mag jij nu naar McDonalds."