Gewoon stoer, dus bijzonder

Het is half tien, onchristelijk vroeg in de ochtend. De Kalverstraat is ook nog zowat leeg, dus het ligt echt niet alleen aan mij.

Weekblad Margriet bestaat 80 jaar en die zijn nog van de ­generatie: morgenstond heeft goud in de mond, en nu snel de ­gordijnen open, Hansje, want ­anders is het zonde van de dag.

80 is het nieuwe 75 en daarom viert Margriet deze mijlpaal met kracht en levenslust en 80 foto­portretten van stoere vrouwen.

Entree: Sacha de Boer. Die heeft het ook zwaar.

Kopje koffie in de hand: "Ik heb nog nooit zo vroeg een opening ­gehad. En altijd met wijn, nooit met koffie." We leven met elkaar mee.

Het Museumcafé staat vol stoere vrouwen. Achterin staat Dione de Graaff. "Dit is een schaamochtend voor me. Al deze vrouwen hebben de wereld rondgereisd of zoeken naar een middel tegen kanker, en wat heb ik gedaan?"

Mental coach die ik ben, probeer ik haar op te monteren en vertel dat ze toch maar mooi als vrouw zo'n mannenbolwerk als voetbal wist binnen te dringen.

Ik word weggewimpeld, in woord en gebaar, vooral gebaar. Maar dan: "Aan de andere kant, ik moet ook iets minder bescheiden worden!"

Mijn goede werk hier zit erop en ik ga iets dichter bij het podium staan. Judikje Kiers van het Amsterdam Museum opent: "Ik vind het fantastisch om het hele café om tien uur 's ochtends vol te zien met zo veel stoere vrouwen, en ook een aantal mannen."
Een uitstekende samenvatting.

Daarna vertelt hoofdredacteur Leontine van den Bos hoe goed het Margriet nog altijd vergaat. "Internet kan soms zo saai zijn. Wat is nou lekkerder dan met het blad in bad?"

Deze opening is overigens live op Facebook.

Van den Bos: "Dit is een expositie over vrouwen die gewoon stoer, en daarom bijzonder zijn. Een hulde aan alle vrouwen die het verschil maken."

Aaltje van Zweden bijvoorbeeld. Haar autistische zoon Benjamin kreeg op zeer jonge leeftijd een sombere toekomstvoorspelling. Maar Van Zweden wist wat hoop is. Dat had ze geleerd van haar jeugd met een alcoholistische vader. Haar doorzettingsvermogen leidde tot de stichting Papageno, die kinderen met autisme helpt.

Van Zweden nuanceert: "Een moeder met een gehandicapt kind lijkt stoer, maar is o zo kwetsbaar."

Of ervaringsdeskundige Sunita Chote, die vrijwillig Hindoestaanse meisjes met een depressie helpt. Ze noemt het leven een ruwe diamant: eerst polijsten en daarna schitteren. "Zoals hier vandaag 80 vrouwen schitteren."

Van den Bos: "Ik heb nu al drie keer natte ogen gehad."

Laten we dan maar snel naar de foto's gaan kijken, ja.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl