Geen inzicht in kosten en baten immigratie
DEN HAAG - 'Wij evalueren geen burgers, maar beleid.' Onder dat motto heeft het kabinet de vragen van de PVV beantwoord over de kosten van immigranten. PVV-Kamerlid Sietse Fritsma had het kabinet gevraagd de kosten van de 'massa-immigratie' door nietwesterse allochtonen te berekenen.
Met frisse tegenzin heeft het kabinet zijn 79 vragen beantwoord. "We zijn niet geïnteresseerd in wat een individu kost, een Fries, iemand met blauwe ogen of een gehandicapte," lichtte minister Eberhard van der Laan (Integratie) gisteren toe. "Wij nemen geen genoegen met deze flutantwoorden," reageerde Wilders meteen. Het kabinet heeft niet eens geprobeerd om tot een schatting van de kosten te komen, vindt hij. Een 'botte belediging van de Kamer en de kiezer', noemt Wilders dat.
Op veel vragen moest het kabinet het antwoord schuldig blijven. Herkomst wordt op veel beleidsterreinen eenvoudigweg niet geregistreerd, zo blijkt uit de beantwoording.
Zo kan het ministerie van Financiën geen inschatting geven van de door allochtonen betaalde belastingen, omdat gegevens over afkomst en nationaliteit door de belastingdienst niet altijd worden vastgelegd. Dat relatief veel allochtonen een uitkering krijgen, kan ook niet zomaar worden vertaald in een kostenplaatje omdat de werkloosheids- en arbeidsongeschiktheidsuitkeringen afhankelijk zijn van het laatstverdiende loon. Ook het ministerie van Justitie laat weten dat de afkomst doorgaans niet in justitiële bestanden wordt vastgelegd. Die doet er vaak ook niet toe, schrijft minister Ernst Hirsch Ballin (Justitie). "Tegen criminaliteit wordt opgetreden zonder aanzien des persoon."
Het ministerie van Volksgezondheid heeft berekend dat allochtonen relatief vaak (25 procent meer) naar de huisarts gaan, maar relatief weinig naar de specialist (veertig procent minder) of het ziekenhuis (dertig procent minder). Onder allochtonen komt meer diabetes voor, maar minder kanker.
Er is geen nieuw onderzoek aan te pas gekomen, maar de cijfers die het kabinet kon opdiepen, zijn in de antwoorden verwerkt. Zo is er in 2009 426 miljoen euro voor inburgering en hebben de gemeenten voor 2010 zo'n 640 miljoen euro te besteden aan 'minderheden', een begrip dat dan weer niet helemaal samenvalt met de niet-westerse allochtonen.
Maar er volgt ook een lange stroom aanmerkelijk kleinere bedragen voor bijvoorbeeld diversiteitsbeleid (inclusief vrouwen en ouderen: 2,4 miljoen euro per jaar), een actieplan voor allochtone ondernemers (3 miljoen euro) en een steuntje in de rug voor allochtone studenten (circa 13 miljoen euro). Daarbij gaat het ook nog eens vaak over beleid om bepaalde achterstanden in te halen, bijvoorbeeld in het onderwijs. En dan gaat de kost voor de baat uit, vindt Van der Laan. Een opleiding of een inburgeringscursus betaalt zich immers later weer terug.
De vragen van de PVV lagen gevoelig omdat de partij van Geert Wilders een immigratiestop bepleit. Diverse onderzoekers concludeerden in het verleden dat niet-westerse immigranten meer kosten dan ze opbrengen. (BART VAN ZOELEN)
