Feestje van de dag: werk van F. Starik in de etalage

We staan voor de eerste etalage. Op het raam staat 'Een vork met een schuurspons eraan/dat eet voor een man niet lekker'. In de etalage hangt een zwart-witfoto van een jonge F. Starik, kaal, zware wenkbrauwen.

Alsof je naar Tommy Wieringa staat te kijken.

In dertien etalages, verspreid door zijn geliefde Staatsliedenbuurt, hangt een selectie van Stariks bewerkte foto's, schilderijen, collages. Alle deelnemers aan deze Starikwandelroute krijgen een formulier. Daarop kunnen ze op elk object bieden. Dat kan vanaf twee euro.

Zijn weduwe Vrouwkje Tuinman: "Dat kan écht vanaf twee euro."

Bij de tweede etalage staat 'Laten we buiten staan roken' op het raam. Achter me herhalen twee mensen die zin, met een zo raspend mogelijke stem. Zo hebben ze dat Starik duidelijk vaak horen zeggen.

In deze etalage hangt een schilderij uit Stariks academietijd, geschilderd op plat hout. Gids Mirko Krabbé: "Het was de krakerstijd. Materialen werden overal vandaan gehaald. Mooie tijd, die krakerstijd."

Tuinman: "Ja?"

Hier lopen warme herinneringen uiteen.

Het begint te motregenen. Dat is ook weer nergens voor nodig.

Joost Vermeulen deelt consumptiebonnen uit, allemaal eentje. "We komen in de societyrubriek, dus moet er drank zijn."

Is wel zo.

Een etalage vol klein werk nu. Veel processies, een zelfportret met zijn gezicht vol scheerschuim. Ook een foto van een geoliede hand.

Krabbé: "Ik moet denken aan de vinger in de Sixtijnse Kapel van Michelangelo. Er komt leven in al die kleine werken. Als je er een aantal ophangt, krijgt het zeggingskracht. Je kunt ook je eigen compositie maken."

Tuinman vertelt over een project van Starik: bevrijd de Jezussen. Hij sloopte een periode een heleboel Christusbeelden van een kruis. Tuinman: "Na zijn dood heb ik een doos vol kruisen en een doos vol ­Jezussen gevonden."

Wat ontzettend leuk dit allemaal, ik ken Starik alleen als dichter en van zijn optredens.

Tuinman: "Strakjes, in de Van der Hoopstraat, komt de volste etalage. Daar zit zijn hele leven in. Heb je al bonnen?"

Ze geeft er nog een paar.

"Het schijnt dat je straks in café Piet de Gruyter voor één bon ook een whisky-cola kunt bestellen, dus we willen wel een hoge beoordeling."

Ik beloof het.

Op 23 juni is de veiling. Van de opbrengst worden nieuwe projecten van KunstTraject in de Staats­liedenbuurt gefinancierd, in samenspraak met de erven van Starik. Vermeulen: "Dus we worden er niet rijk van."

Tuinman: "Potverdikkie."

Ze hoopt toch op een grote opbrengst. "Dan gaan we misschien zo'n verschrikkelijke F. Starik ­Poëzieprijs organiseren. Met plaquette. Dat had hij verschrikkelijk gevonden."

En stiekem ook wel leuk.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl