Feestje van de dag: stripfiguren in het Amstel

In de hal van het Amstel Hotel staat een groepje. Onder hen een oudere man, schitterende grijze coupe met ringbaardje, bruin suède jas.

Dat moet de striptekenaar zijn.

Ik ben bij een expo van Rens Benerink, begonnen als tekenaar bij Marten Toonder en later maakte hij animatiefilms en hoezen voor Frank Sinatra, George Benson, Jan Akkerman, Kayak, Herman Brood.

Zijn vriend Ron Betist, onder het motto 'Help de kunst een handje', zo mailde hij, heeft als lid van de Amstel Club een expo voor hem geregeld in de A-Bar. Wibi Soerjadi gaat piano spelen.

Vooralsnog sta ik voor een dichte A-Bar. Binnen hangen ze nog schilderijen op.

Een man komt een hand geven. Dat moet Betist zijn. En inderdaad: "Als je iets organiseert, moet je het goed doen. Heb je Rens al gezien?"

Ik denk het wel.

We gaan het hoekje om, terug naar de groep, en jawel, ik krijg een vriendelijke hand van de striptekenaar.

Probleem is de vleugel in de hal. Die kun je niet naar de A-Bar rollen, vanwege ontstemming. Betist: "Ik hou van uitdagingen."

Op de stoep, werkelijk pal voor de ingang, stopt een Rolls-Royce, een oldtimer. Het is Soerjadi.

Inmiddels is niet de vleugel verplaatst, maar gewoon een schilderij naast de vleugel neergezet, eentje van Mickey Mouse die fluitend over pianotoetsen wandelt. Ik vind het een prima oplossing.

Soerjadi trekt zich eerst nog even terug met een kopje thee.

Intussen vertelt Betist over zijn eigen carrière, bijvoorbeeld als 'de commerciële hond' van de Entertainment Group. Hoogtepunt was Symphonica in Rosso, daar klotste het geld tegen de plinten, en dieptepunt een Arabische avond in de Brabanthallen. Hij kan er een boek over schrijven, Duizend-en-een-nachtmerries.

Daar is Wibi, helemaal opgeladen.

Hij speelt delen uit de Batman­trilogie, speciaal samengesteld voor Benerink. Als dank krijgt hij het Mickeyschilderij, een art print dan, niet het origineel.

We gaan alsnog naar de A-Bar. Daar hangen nog meer schilderijen van iconische stripfiguren. De Hulk springt eruit, met dat flesje tabasco voor de neus. We borrelen.

Later pols ik bij Benerink hoe hij dat zelf ziet: Betist noemt hem schromelijk onderschat en daarom verdient hij deze expo in het Amstel in de herfst van zijn carrière.

"Strips en tekenfilms zijn ook onderschat. Dan denk ik: Dalí en Picasso werkten bij Disney, dus hou je mond!"

Met Govert de Roos maakte hij zo'n driehonderd platenhoezen en daar gaan ze een boek van maken. "Daar verheug ik me eerlijk gezegd nog meer op, want ik schilder pas twee jaar."

Ik ben er tegen die tijd graag bij.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl