Familie Netel al 50 jaar eigenaar Café 't Papeneiland: 'Iedereen is welkom hier'

Jaren geleden brachten Adèle Bloemendaal en Jenny Arean een ode aan een oude Amsterdamse kroeg. "Hier is het 's winters warm, en 's zomers pluis," was hun mildweemoedig oordeel. Ze hadden het zomaar over café 't Papeneiland gehad kunnen hebben, want in het kleine lokaal op de hoek van de Brouwers- en de Prinsengracht is het op deze drukkende donderdagmiddag zo pluis als maar kan.

Appeltaart
Een café zonder muziek, met geschrobde tafels en Delfts blauwe tegeltjes. Aan de donkere muren hangen koperen beddepannen, pentekeningen van de grachten, een stilstaand slingeruurwerk. Een porseleinen biertap siert de bar. Daarnaast een koeling met zelfgebakken appeltaart die de Amerikaanse ex-president Bill Clinton er nog eens at. 'Als Adam Amstelbier had bezeten, had hij niet in Eva d'r appel gebeten,' staat in sierlijke letters op een balk geschreven.

Het is een plek om slap te ouwehoeren, of om mijmerend over de gracht te staren. "Iedereen komt hier," zegt eigenaar Tiel Netel (51). "Buurtbewoners, oude en nieuwe, toeristen. Sommige mensen komen maar een of twee keer per jaar. Iedereen is welkom, we doen niet zo moeilijk."

Moeder Hennie
Dit jaar is het café vijftig jaar in de familie, reden voor een groot feest, morgenmiddag in en rond het café. Amsterdamse zangers als Wesly Bronkhorst komen optreden, er komt een patatkraam voor gasten die de inwendige mens willen versterken en Netel regelde een toiletwagen, zodat niet iedereen binnen naar de wc hoeft.

Een dame van KWF Kankerbestrijding komt twee collectebussen brengen. "Een cadeau wil ik niet," zegt Netel. "Ik vraag mensen wat geld te geven aan het fonds. Iedereen heeft wel iemand in zijn omgeving met kanker."
Ook Netel: zijn moeder Hennie overleed elf jaar geleden aan longkanker. Netel: "Zij was de drijvende kracht achter het café. Zo sociaal, zo betrokken. Dit feestje is ook voor haar."

Sinds 1642
Vijftig jaar geleden namen Netels ouders het café over, op een plek waar al sinds 1642 een kroeg zit. Netel: "Ik groeide hier op. Ook in de toekomst blijft dit café in de familie, mijn zoon en mijn neven zien het wel zitten."
Vader Netel is nog steeds in het café te vinden, zij het niet meer achter de bar. Op een stoeltje in de middagzon, omgeven door oude bekenden, eet hij rustig zijn appeltaart.

De Netels hebben de buurt zien veranderen, de afgelopen jaren. "Ten goede, hoor. Mensen kunnen zo zeuren, dat het allemaal niet meer is zoals het was. Ik bekeek laatst een oude foto van de Lindengracht, het was er gewoon een bende. Natuurlijk, de stad is drukker geworden. Meer toeristen, meer buitenlui. Ik vind het niet zo erg, het is goed voor de zaken. Zeuren zit Amsterdammers nou eenmaal in het bloed."

Anekdotes
Netel is ook nuchter over mythes en anekdotes uit de jaren dat het café in handen is van zijn familie. "Ik zou kunnen vertellen over die of die die met zijn broek naar beneden op de grond zat, maar dat zegt niet zo veel. Anekdotes verliezen zo snel hun waarde als je er niet bij bent geweest."

Het hoogtepunt van het jaar vindt Netel de Canal Parade van de Gay Pride, die om de hoek de grachtengordel binnenvaart. "Dat is echt een feestje van de Amsterdammers, anders dan bijvoorbeeld Koningsdag. Dan stroomt de hele provincie de stad in. Ik weet niet wat ze allemaal voor troep naar binnen gooien, maar ze gaan er in elk geval erg raar van doen. Voor de Pride is dit een ideale locatie, je hebt hier een fantastisch uitzicht."