Eerst een inval en dan ook nog een journalist? Iets te veel toeval

'Nou, je gaat wel wat meemaken," zegt Peter van der Westerlaken - directeur van Hertoghs Advocaten en Brabander, maar dat is helemaal niet erg - vooraf aan de telefoon.

Nou, ik was eens op een feest waar opeens een man op handen en knieën voorbij kwam kruipen, aangelijnd en met een lederen hondenkap, en nu verwacht ik een lezing voor fiscalisten, maar ik sta open voor verrassingen.

De PC Hooftzaal van het College Hotel is gevuld met fiscale masterstudenten en zo gaan ze ook gekleed. Ik geef een handje aan Van der Westerlaken. "We beginnen wat later. Een Brabants kwartiertje in Amsterdam."

Hertoghs Advocaten, een kantoor in Breda met een vestiging hier, doet fiscaal strafrecht en staat mensen bij in een conflict met de overheid. "Het is een nichepraktijk. De normale man, die gewoon belasting betaalt, kent ons niet."

Naast me complimenteren studenten elkaars pak. Ik snap dat. Wel zie ik dat een riem op de broek passé is. Het zal fiscalistenmode zijn.

Het woord is voor advocaat Ma­riëlle Boezelman. Ze kondigt een workshop aan. "Even aan de bak, voordat we aan de borrel gaan."

Opvallend: "Ik zie weinig dassen. Dat was tien jaar geleden onder fiscalisten wel anders."

Wat weet ik eigenlijk ook over fiscalistenmode.

Ze is een tijdje bezig met haar powerpoint als opeens een man aan de deur staat, gemillimeterd haar, leer jackie. Hij eist een gesprek met Boezelman, en wel nu. Hij is nu wel genoeg afgescheept.

Dit noemen we: een interessante wending.

Boezelman weigert hem te spreken, maar het rumoer aan de deur gaat maar door, en uiteindelijk laat ze hem binnen. Laat dat gesprek dan maar hier plaatsvinden. Met al deze studenten erbij? En een journalist?

De man, een belastingambtenaar, is bezig met een gerechtelijke procedure naar een voormalige cliënt van Boezelman, een ondernemer/ tandarts uit Aerdenhout. Hij stelt daar vragen over, fel, lekker nasaal.

Dit is dus wat ik ging meemaken. Ik ben me daar gekke henkie.

"Is dit een act?" vraagt een student naast me. Wat dacht je zelf, vriend.

De ondervraging gaat door en door en uiteindelijk vordert de ambtenaar dat ze met hem mee gaat. Ze is gepromoveerd van getuige naar verdachte.

De les van vanmiddag: je bent niet verplicht antwoorden te geven aan een ambtenaar. En: altijd eerst het dossier inkijken voordat je praat.

Het is borreltijd. Waren de VU-studenten erin getrapt? Rick Roelink: "Een halve minuut. Ik heb nog lang gedacht dat u ook een rol had. Eerst een inval en dan ook nog een journalist - iets te veel toeval."

Die jongen ziet scenario's. Dat wordt een groot fiscalist.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl