Dystopische Star Wars-serie The Mandalorian is een heerlijke snack

Het zou zo een scène kunnen zijn uit een spaghettiwestern van Sergio Leone. Onze revolverheld stapt in beeld terwijl we uitkijken op een woestenij. Maar in plaats van een cowboyhoed heeft hij een gebutste helm op en hij zoekt niet naar sporen op de grond maar trekt een spacey gps-tracker ­tevoorschijn. We zijn dan ook niet in Texas, maar op een planeet in een sterrenstelsel hier ver, ver vandaan, in het ­almaar uitdijende Star Wars-universum.

De premiejager in The Mandalorian, gespeeld door Pedro Pascal (Game of Thrones, Narcos), is een man van weinig woorden, die zonder pardon tegenstanders omlegt. Daarnaast heeft hij een niet heel zuiver ­moreel kompas, maar diep van binnen wel een goed hart.

De Star Wars-serie – een ‘Mandalorian’ is letterlijk iemand van de planeet Mandalore – is een van de ­‘originals’ die kijkers moet trekken naar de nieuwe streamingdienst van Disney.

Westerns en samoeraifilms

De gebeurtenissen in de serie vinden plaats zeven jaar na Return of the Jedi (Star Wars VI) en 23 jaar voor The Force Awakens (Star Wars VII). Het keizerrijk is uiteengevallen en de First Order bestaat nog niet. Chaos regeert.

De serie begint in de criminele onderbuik van het heelal. De Mandalorian (Pascal) accepteert een nogal clandestien klinkende opdracht van wat lijkt op een voormalig officier van het keizerrijk (Werner Herzog). Aan het einde van de eerste aflevering vindt hij zijn doelwit. Voor Star Wars-fans is meteen duidelijk dat de rest van het avontuur zal draaien om dit wezen.

De serie is geschreven en geproduceerd door Jon Favreau, die eerder Iron Man regisseerde. Hij liet zich inspireren door western- en samoeraifilms, die ook inspiratiebronnen waren voor Star Wars-bedenker George Lucas. The Mandalorian is ‘Star Wars ontmoet Mad Max,’ aldus Favreau in een recent interview. Dat blijkt niet alleen uit de protagonist. We zien prachtige panoramabeelden van ruige planeten met allerlei geharde figuren voor wie het draait om overleven.

Stijlbreuk

Ook de muziek is een stijlbreuk. De ingetogen soundtrack van Ludwig Göransson, die een Grammy won voor zijn muziek bij de film Black Panther, kan niet meer verschillen van John Williams’ bombastische producties.

De serie voelt minder kinderachtig aan dan sommige eerdere producties, maar alles blijft binnen de wetten van het Star Wars-universum. De serie zit vol verwijzingen naar en figuranten of wezens uit eerdere films.

The Mandalorian is met relatief korte afleveringen van tussen de 30 à 40 minuten een heerlijke snack. En ­bekijk vooral ook de aftiteling waarin schitterend artwork wordt getoond.