De favoriete Peter van Straaten-tekeningen van Paroollezers

'Mijn opa knipte al zijn hele leven alles uit het Parool, en ik doe dat nog steeds...' schrijft Monique ten Berge

'Tegenover de pijnen in het leven heb ik gelukkig honderd tekeningen van Peter van Straaten om te lachen,' schrijft Banoo Haftlang. 'Ik ben Peter dankbaar.'

'Een frivole dame kondigt een stel somber kijkende binnenkomende musici aan waarop het adjectief 'levend' nou niet echt van toepassing is,' licht Gerco Schaap bij zijn keuze toe.

'Deze heeft gedurende de hele kindertijd van onze kinderen aan de muur gehangen. Als we hem zagen hangen, schoten we afgetobt als we waren telkens in de lach, als een ironisch relativerende troost,' schrijft Joris Moens over zijn favoriet.

Nicole Warners: "Deze cartoon vind ik echt geweldig!'

"Magnifieke combinatie van tekentalent, erotiek en humor..," aldus Robbie.

"Op de uitmarkt van 1994 zag ik Peter van Straaten zitten naast een paar andere tekenaars, waaronder Stefan Verwey," schrijft Niels Slager. "Hij was druk met een dame in gesprek en zei dat hij nog een tekening voor haar zou maken, waarop zij antwoordde dat zij geen papier bij zich had. Ik bood daarop een vel papier aan van een tekenblok dat ik had meegenomen. Zij was daar erg gelukkig mee en als dank kreeg ik ook een tekening van Peter, die ik nog steeds zorgvuldig bewaar."

Hein Verkerk schrijft: 'Kunnen Geer en Goor in hun zak steken.'

Lynn van der Vegt heeft deze tekening al jaren ingelijst op haar bureau staan. 'Deze plaat is mij altijd bijgebleven. Fantastisch!'

Een kwart eeuw geleden interviewde Ellen van Dalen Peter van Straaten voor het studentenblad van de School voor Journalistiek. Het was haar eerste 'diepte' interview als prille journalist (destijds 21).

'Ik houd niet van helden, maar ik vond zijn tekeningen enorm fascinerend. Hoe kon een man een vrouw zo goed begrijpen en mensen in een paar krassen zo treffend neer zetten?,' schrijft Van Dalen.

'Drie uur nam hij de tijd voor mij. Ik had me ingelezen via knipselmappen, oude verkleurde kranten- en tijdschriftenknipsels. De foto's nam ik ook zelf. We hebben nog lang contact gehouden en hij heeft voor mij nog heel vaak gratis prachtige tekeningen gemaakt toen ik voor de beroepsgroep Journalisten van Amnesty International een blaadje maakte. Van zijn vrouw moest hij daar mee stoppen, ze deelde mij het persoonlijk mee. Peter kon geen prioriteiten stellen, maar dat moest wel gebeuren op een gegeven moment want iedereen wilde wel wat van hem en zijn gezondheid kon dat niet goed aan. Zo iemand vergeet je nooit meer.'

Marta Croese kon maar lastig beslissen wat haar favoriete tekening is. Als meisje van tien jaar las ze languit op de grond in de huiskamer Het Parool. ''Lezen begon bij mij met de strips en cartoons, met als eerste Vader en Zoon. Wat een gemis dat Peter van Straaten overleden is. Hoe kom ik het jaar door zonder Zeurkalender?''

De favoriet van Gerdy Bijleveld uit Amsterdam.

Deze tekening kreeg Johan van Waveren in 2006, ingelijst en wel, van zijn collega's. ''Hij staat nog steeds te pronken.''

Paul Edrov haalde deze tekening uit Peter's Zeurkalender uit 2001. "De valsigheid druipt er af," schrijft hij erbij.

Deze tekening staat voor Tom Roggeveen 'met kop en schouders bovenaan'. "Erg herkenbaar voor mijn collega's en mijzelf. Sindsdien, 2004 meen ik, maakt de opmerking 'wie is die lul? deel uit van mijn vocabulair."

Wim Slebus draagt onderstaande tekening aan en laat via Twitter weten: "We zullen hem missen."

Deze is mij het meest bijgebleven, zegt Joost de Vries op Facebook:

De favoriet van Alexandra Besuijlen.

"Met jou wil ik niet oud worden... met jou wil ik jong blijven," reageert Daniel Horst.

"Deze is mij het meest bijgebleven en nog immer actueel," zegt Pieta van het Veld.

De mooiste volgens Marjolein de Nooij, via Twitter:

'Eén van mijn vele favorieten,' mailt H. Hillebrand.

"Door deze prent voelde ik me zeer vereerd, vooral toen hij in een Amerikaans boek verscheen met als onderschrift: '...who the hell is Gore Vidal?'," schrijft Reinjan Mulder.

Ed van Leeuwen noemt deze tekening een "ultiem relativerende prent ten tijde van de positieve discriminatie op de werkvloer ergens in de jaren '80."

Theo Uittenbogaard stuurde dezelfde prent in. "Deze tekening van Peter van Straaten was voor mij de aanleiding een uitzending in de tv-serie Mooie Woorden (RVU/1995) te wijden aan het toen prille begrip 'politiek correct'."