De antipestcoach van Nieuw-West: 'Als we niet bijtijds ingrijpen, escaleert het'

Het was een proef op de som, die bevestigde wat Abdelhamid Idrissi (28) eigenlijk al wist toen hij de leerlingen in één van zijn huiswerkbegeleidingsklassen in Nieuw-West deze week vroeg hun hand op te steken als ze iemand kenden die wordt gepest.

Alle handen gingen de lucht in, op één na, zegt hij in zijn kantoor in een woonwijk in Geuzenveld-Slotermeer.

Vinger aan de pols
Kinderen die niet meer naar school durven, kinderen die voortdurend bijnamen naar hun hoofd geslingerd krijgen, een kind dat wordt gepest vanwege het uiterlijk van een ouder, maar ook (online) stalken of het aftroggelen van geld voor het roken van een waterpijp.

Hij hoorde het allemaal langskomen de afgelopen jaren. Maar toen hij hoorde van twee zelfmoordpogingen door pesten en het voortdurende treiteren van een autistische jongen was voor hem de maat vol.

Deze week opende hij PestLifeCoach, waar jongeren terechtkunnen als ze zelf gepest worden of als ze iemand kennen die wordt gepest.

In 2011 begon hij op verzoek van het stadsdeel met één zaaltje in Slotermeer voor huiswerkbegeleiding, Studiezalen, en inmiddels kunnen er al 500 leerlingen na school terecht op verschillende locaties.

Zo houdt hij in de buurt een vinger aan de pols en door de aanpak - eerst praten met het kind over zichzelf, dan pas taal en rekenen - komen verhalen los. "Ik ben me kapot geschrokken van wat leerlingen vertelden, en van de pest­verhalen die ik via collega's van Studiezalen hoorde."

Zo ontstond het idee voor de pestcoaches in de wijk, waar Idrissi, vader van een 2,5 jaar oude zoon, zelf inmiddels achttien jaar woont.

"Ik hoop niet dat hij een pestkop wordt," zegt hij gekscherend. Al denkt hij dat die kans aanzienlijk verkleint als er meer aandacht voor is, iets waar het in zijn stadsdeel wel aan schort.

Prioriteit
"Scholen hebben een pestprotocol, maar dat is vaak niet meer dan een formaliteit of ze hebben hun handen vol aan een paar moeilijke gevallen." Maar belangrijker, denkt hij, is de rol van ouders.

"Die zien pesten te vaak als bijzaak. Veel van hen zijn laag­geschoold en hebben problemen. Als je bijvoorbeeld in armoede leeft, heeft pesten tegengaan geen prioriteit."

Willen ouders wel helpen, dan kan het niet of nauwelijks Nederlands spreken een drempel zijn, denkt hij, omdat ze op school of de sportclub de juiste woorden niet kunnen vinden.

"Een flyer op school werkt hier niet. In kwetsbare wijken zoals deze is meer nodig. Als ouders niet de competenties hebben om te kunnen helpen, is het lastiger op te lossen. Als we niet bijtijds ingrijpen, escaleert het."

Met een klein beetje extra moeite zijn een heleboel kinderen geholpen, denkt hij. "Door slachtoffers bijvoorbeeld actief te benaderen met coaches kunnen we de kansen van de kinderen helpen vergroten."